Czym jest kleptomania?
Kleptomania to powtarzająca się niezdolność do oparcia się chęci kradzieży przedmiotów, których tak naprawdę nie potrzebujesz i które zazwyczaj mają niewielką wartość. Kleptomania jest rzadkim, ale poważnym zaburzeniem psychicznym. Kleptomania jest rodzajem zaburzenia kontroli impulsów – zaburzenia, które charakteryzuje się problemami z samokontrolą emocjonalną lub behawioralną. Osoba cierpiąca na zaburzenia kontroli impulsów ma trudności z oparciem się pokusie lub chęci wykonania czynu, który jest nadmierny lub szkodliwy dla niej lub dla kogoś innego.
Objawy kleptomanii mogą obejmować:
- Niezdolność do oparcia się silnej chęci kradzieży przedmiotów, które nie są potrzebne
- Odczuwanie zwiększonego napięcia, niepokoju lub pobudzenia w okresie poprzedzającym kradzież
- Odczuwanie przyjemności, ulgi lub gratyfikacji podczas kradzieży
- Poczucie strasznego poczucia winy, wyrzuty sumienia, wstręt do samego siebie, wstyd lub strach przed aresztowaniem po dokonaniu kradzieży
- Powrót popędu i powtórzenie cyklu kleptomanii
ASHWAGANDHA OD APOLLOS HEGEMONY – NA POPRAWĘ NASTROJU ORAZ STRES
Cechy kleptomana
Osoby cierpiącej na kleptomanię zazwyczaj wykazują następujące cechy lub właściwości:
W przeciwieństwie do typowych złodziei sklepowych, osoby cierpiące na kleptomanię nie kradną kompulsywnie dla osobistych korzyści, dla odwagi, z zemsty czy z buntu. Kradną po prostu dlatego, że pragnienie jest tak silne, że nie mogą mu się oprzeć. Epizody kleptomanii zazwyczaj występują spontanicznie, zwykle bez planowania, bez pomocy lub współpracy innej osoby. Większość osób cierpiących na kleptomanię kradnie w miejscach publicznych, takich jak sklepy i supermarkety. Niektórzy mogą okradać przyjaciół lub znajomych, np. na imprezie.
Często skradzione przedmioty nie mają dla osoby z kleptomanią żadnej wartości, a osoba ta może sobie pozwolić na ich zakup. Skradzione przedmioty są zazwyczaj chowane, aby nigdy ich nie użyć. Przedmioty mogą być również darowane, przekazane rodzinie lub przyjaciołom, a nawet potajemnie zwrócone do miejsca, z którego zostały skradzione.
Zachęty do kradzieży mogą pojawiać się i znikać, mogą też występować z większym lub mniejszym nasileniem w miarę upływu czasu.
Przyczyny kleptomanii
Przyczyna kleptomanii nie jest znana. Kilka teorii sugeruje, że u podłoża kleptomanii mogą leżeć zmiany zachodzące w mózgu. Potrzeba więcej badań, aby lepiej zrozumieć te możliwe przyczyny, ale kleptomania może być związana z:
Problemami z naturalnie występującą w mózgu substancją chemiczną (neuroprzekaźnikiem) o nazwie serotonina. Serotonina pomaga regulować nastrój i emocje. Niski poziom serotoniny jest powszechny u osób skłonnych do zachowań impulsywnych. Zaburzenia związane z uzależnieniami. Kradzież może powodować uwalnianie dopaminy (innego neuroprzekaźnika). Dopamina wywołuje przyjemne uczucia, a niektórzy ludzie stale poszukują tego satysfakcjonującego uczucia. System opioidowy mózgu. Potrzeby są regulowane przez układ opioidowy mózgu. Zaburzenia równowagi w tym układzie mogą utrudniać opieranie się popędom.
Brak diagnozy
Kleptomania jest uważana za rzadkość. Jednak niektóre osoby cierpiące na kleptomanię nigdy nie szukają leczenia lub po prostu trafiają do więzienia po wielokrotnych kradzieżach, dlatego niektóre przypadki kleptomanii mogą nigdy nie zostać zdiagnozowane. Kleptomania często zaczyna się w okresie nastoletnim lub w młodości, ale może też pojawić się w wieku dojrzałym lub później. Chociaż kradzieże sklepowe są powszechne, prawdziwa kleptomania występuje dość rzadko (0,3 do 0,6% populacji ogólnej). Szacuje się, że od 4 do 24% złodziei sklepowych cierpi na kleptomanię. Trudno jest dokładnie określić, ile osób cierpi na to zaburzenie, ponieważ wiąże się ono z tajemnicą i oszustwem. Kleptomania wydaje się być bardziej powszechna u kobiet niż u mężczyzn.
BACOPA MONNIERI – ADAPTOGEN NA ZMNIEJSZENIE NADPOBUDLIWOŚCI
Czynniki ryzyka kleptomanii mogą obejmować:
Historia rodzinna. Posiadanie krewnego pierwszego stopnia, np. rodzica lub rodzeństwa, cierpiącego na kleptomanię, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia związane z używaniem alkoholu lub innych substancji może zwiększyć ryzyko wystąpienia kleptomanii.
Występowanie innej choroby psychicznej. Osoby cierpiące na kleptomanię często mają inną chorobę psychiczną, taką jak zaburzenia dwubiegunowe, zaburzenia lękowe, zaburzenia odżywiania, zaburzenia związane z używaniem substancji lub zaburzenia osobowości.
Komplikacje emocjonalne i rodzinne
Nieleczona kleptomania może powodować poważne problemy emocjonalne, rodzinne, zawodowe, prawne i finansowe. Na przykład, osoba, która wie, że kradzież jest zła, ale czuje się bezsilna, aby oprzeć się impulsowi, może być dręczona poczuciem winy, wstydu, wstrętu do siebie i upokorzenia. Może też dojść do aresztowania za kradzież. Osoba, która poza tym prowadzi moralne, uczciwe życie, może być zdezorientowana i zdenerwowana z powodu kompulsywnej kradzieży.
Inne powikłania i stany związane z kleptomanią mogą obejmować:
- Inne zaburzenia kontroli impulsów, takie jak kompulsywne uprawianie hazardu lub robienie zakupów
- nadużywanie alkoholu i innych substancji
- Zaburzenia osobowości
- Zaburzenia odżywiania
- Depresja
- Zaburzenia dwubiegunowe
- Lęk
- Myśli samobójcze, próby samobójcze i samobójstwa
Czym kleptomania różni się od kradzieży w sklepie?
Kleptomania różni się od kradzieży w sklepie lub zwykłej kradzieży, która jest celowa, motywowana użytecznością skradzionego przedmiotu lub jego wartością pieniężną wynika z odwagi, aktu buntu lub rytuału przejścia. Kleptomania jest swego rodzaju impulsem, które nie cechuje nabycie danej rzeczy z powodu jej wartości, a z ciągłej pogoni za nowymi impulsami.
Jakie są skutki kleptomanii?
Kleptomania może mieć negatywny wpływ na różne sfery życia danej osoby. Poniżej wymieniono skutki kleptomanii.
Ogromne poczucie winy i wstydu: Kleptomani są świadomi, że kradzież jest złem, ale ze względu na swój stan nie są w stanie oprzeć się chęci popełnienia tego czynu. W związku z tym po kradzieży doświadczają silnego poczucia winy i wstydu. Osoby cierpiące na kleptomanię często odczuwają też niepokój z powodu obawy przed ewentualnym zatrzymaniem.
Upośledzenie wydajności pracy: Chęć kradzieży w godzinach pracy może odciągnąć kleptomana od ukończenia projektu i spowodować obniżenie wydajności pracy. Potrzeby te mogą również zmuszać osobę do wcześniejszego wychodzenia z pracy, aby mogła udać się do sklepu i realizować swoje impulsy.
Napięte relacje rodzinne: Osoby cierpiące na kleptomanię często kłamią na temat swojego impulsywnego zachowania nawet członkom najbliższej rodziny. Ten wzorzec kradzieży i kłamstwa u dorosłych często prowadzi do napiętych relacji z bliskimi.
Konsekwencje prawne związane z kradzieżą: Kradzież jest czynem nielegalnym, który kleptoman może popełnić, aby zaspokoić swój popęd. Osoba cierpiąca na to zaburzenie jest narażona na konsekwencje prawne, ponieważ może zostać aresztowana lub osadzona w więzieniu za popełnienie przestępstwa.
Próby samobójcze związane z poczuciem wstydu: U kleptomanów zaobserwowano wysoki odsetek prób samobójczych. Próby samobójcze mogą wynikać z poczucia wstydu z powodu kradzieży lub z powodu problemów prawnych lub osobistych związanych z kradzieżą sklepową.
B-BALANCE DLA POPRAWNEGO FUNKCJONOWANIA UKŁADU NERWOWEGO
Zapobieganie
Ponieważ przyczyna kleptomanii nie jest jasna, nie wiadomo jeszcze, jak z całą pewnością można jej zapobiegać. Podjęcie leczenia natychmiast po rozpoczęciu kompulsywnego kradzieży może zapobiec nasileniu się kleptomanii i zapobiec niektórym negatywnym konsekwencjom.
Kiedy należy zgłosić się do lekarza?
Jeśli nie możesz powstrzymać się od kradzieży sklepowej lub kradzieży, zasięgnij porady lekarza. Wiele osób cierpiących na kleptomanię nie chce szukać pomocy lekarskiej, ponieważ boi się, że zostanie aresztowana lub uwięziona. Jednak specjalista z zakresu zdrowia psychicznego zazwyczaj nie zgłasza kradzieży władzom.
Niektórzy ludzie szukają pomocy medycznej, ponieważ obawiają się, że zostaną złapani i poniosą konsekwencje prawne. Albo zostały już aresztowane i zgodnie z prawem muszą poddać się leczeniu.
Co jeśli ktoś z bliskich cierpi na kleptomanię?
Jeśli podejrzewasz, że bliski przyjaciel lub członek rodziny może mieć kleptomanię, delikatnie podziel się z nim swoimi obawami.
Pamiętaj, że kleptomania jest chorobą psychiczną, a nie wadą charakteru, więc podchodź do bliskiej osoby bez obwiniania czy oskarżania. Samodzielne leczenie kleptomanii jest trudne, dlatego niezbędna jest pomoc lekarska. Metody leczenia obejmują połączenie leków i psychoterapii w celu wyeliminowania czynników wyzwalających i przyczyn.
Terapia poznawczo-behawioralna: Terapeuci mogą pomóc w radzeniu sobie z czynnikami wyzwalającymi skłonność do kradzieży. Celem jest pomoc w zaprzestaniu szkodliwych zachowań poprzez systematyczną desensytyzację i techniki ukrytego uwrażliwiania. W ramach systematycznej desensytyzacji pacjent ćwiczy techniki relaksacyjne, które pomagają w kontrolowaniu chęci kradzieży. W ramach odczulania ukrytego pacjent wyobraża sobie, że po kradzieży spotykają go negatywne konsekwencje, co pozwala mu uniknąć nawyku.
Leki: lekarz może przepisać selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny, aby zrównoważyć stężenie opioidów w mózgu w celu zapewnienia odpowiedniej równowagi chemicznej. Leki na uzależnienie mogą być także przepisywane w celu leczenia, ale nie wyleczenia choroby.
Źródła:
https://www.medicinenet.com/what_causes_kleptomania/article.htm
https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/9878-kleptomania
https://www.healthline.com/health/stealing#getting-help
https://en.wikipedia.org/wiki/Kleptomania
https://www.choosingtherapy.com/kleptomania/
