Co to jest paleo?
Na czym polega żywienie na zasadach diety samuraja?
Czym różnią się te dwa sposoby podejścia do odżywiania?
Dla kogo są przeznaczone?
Oba wymienione sposoby żywienia trudno nazwać dietą, gdyż słowo to w obecnym świecie przyjęło znaczenie związane z ograniczeniem ilościowym – raczej niejedzeniem, niż zdrowymi wyborami.
Zarówno paleo jak i samuraj to systemy odżywiania zakładające jedzenie odpowiednio dobranych składników diety. Oba te systemy to zdrowy sposób na życie, nie chwilowy kaprys dietetyczny. Bardziej niż zmniejszaniu wagi służą po prostu zdrowiu, choć właściwie dostosowane ilościowo będą stanowić genialny i zdrowy sposób na gubienie kilogramów.
Dieta paleo to sposób odżywiania zwany inaczej dietą człowieka pierwotnego. Jej założenia opierają się na przypuszczalnej diecie naszych przodków z okresu paleolitu. Nie naśladują jej, ale eliminują produkty, których w tym czasie nie spożywano.
Zasady diety paleo są proste – spożywamy jedzenie jak najmniej przetworzone – tzw. raw food, wykluczając z jadłospisu wszelkie zboża, cukier, rafinowane oleje, nabiał i rośliny strączkowe. Dieta składa się z mięsa, ryb, jaj, warzyw, owoców oraz zdrowych źródeł tłuszczów.
Co nam daje paleo?
Jest to doskonały sposób na żywienie dla każdego człowieka, który chce żyć w zdrowiu, jednak sprawdza się też przede wszystkim w walce o reemisję chorób autoimmunologicznych czy nietolerancjach pokarmowych, tak rozpowszechnionych w dzisiejszym świecie.
Jedynym problemem w paleo może być niska podaż węglowodanów (dieta zakłada wykluczenie wszelkich zbóż). Jakie są więc źródła węglowodanów w diecie paleo?
Źródła węglowodanów w diecie paleo: karob, miód, mąka bananowa, mąka kasztanowa, mąka kokosowa, mąka z topinamburu, daktyle, kasztany jadalne, banany, topinambur, bataty, mango, ananas*, burak, marchew, dynia.
* Inne owoce też mogą być źródłem węglowodanów w paleo. Te wymienione w tabeli posiadają dodatkowe właściwości, korzystne dla naszego organizmu.
Czym zatem różni się od paleo i co to w ogóle jest dieta samuraja?
Najprościej mówiąc jest to dieta paleo, ze wszystkimi jej zasadami, wzbogacona bezglutenowymi zbożami. Plusem jest tu łatwa i tania dostępność źródeł węglowodanów. Osobie trenującej o podaży kalorycznej +/- 3000 kcal trudno jest uzyskać odpowiednią podaż węgli z listy tych dozwolonych w paleo.
Należy pamiętać, że prócz zasady dotyczącej bezglutenowych źródeł węglowodanów w diecie samuraja zwraca się uwagę na ograniczenie spożywania substancji antyodżywczych, co sprowadza się do wykluczenia produktów pełnoziarnistych (takich jak brązowy ryż), moczeniu kaszy i ryżu w wodzie przed ich ugotowaniem (co powoduje zmniejszenie ilości kwasu fitynowego) oraz poprzez rotacyjne spożywanie różnych źródeł węglowodanów (tj. niejedzenie ciągle tylko ryżu). Dzięki tym zabiegom nie dostarczamy do organizmu nadmiernych ilości kwasu fitynowego, odpowiedzialnego za obniżenie wchłaniania minerałów z pożywienia, co prowadzić może do niebezpiecznych niedoborów.
Źródła węglowodanów w diecie samuraja (prócz tych dozwolonych w paleo): ryż biały, basmati, paraboliczny, jaśminowy, kasza jaglana, kasza gryczana, owies (ale tylko ten bezglutenowy – zwykłe produkty owsiane zawierają gluten, gdyż są nim zanieczyszczone w procesie produkcji), ziemniaki, amarantus, komosa ryżowa, maniok, tapioka oraz mąki ze wszystkich wyżej wymienionych produktów.
Dla kogo przeznaczona jest dieta samuraja?
Dla każdego, kto chce zdrowo jeść i dobrze się czuć. Dla każdego, kto dba o własne ciało i jelita. Pozbywanie się z diety glutenu oraz innych substancji antyodżywczych każdemu może wyjść tylko i wyłącznie na zdrowie!
