Acetylocholina od A do Z

Zdjęcie Erol Ahmed, Unsplash

 

Acetylocholina (ACh) jest jednym z najwcześniej odkrytych i najważniejszych neuroprzekaźników w organizmie człowieka. Jej funkcje są niezwykle szerokie i zróżnicowane, obejmując zarówno podstawowe procesy fizjologiczne, jak i złożone funkcje poznawcze. Współczesne badania nad acetylocholiną pozwoliły na dogłębne zrozumienie jej roli w układzie nerwowym, a także jej znaczenia w zdrowiu i chorobach. Ze względu na swoje kluczowe znaczenie w procesach biologicznych, acetylocholina stała się przedmiotem intensywnych badań naukowych, które mają na celu zarówno poznanie mechanizmów jej działania, jak i opracowanie nowych metod terapeutycznych.

Neuroprzekaźniki, takie jak acetylocholina, są chemicznymi przekaźnikami sygnałów w synapsach między neuronami oraz między neuronami a komórkami efektorowymi, takimi jak komórki mięśniowe czy gruczołowe. Ich rola polega na przenoszeniu impulsów nerwowych, co umożliwia komunikację między różnymi częściami organizmu. Acetylocholina wyróżnia się na tle innych neuroprzekaźników swoją wszechstronnością – bierze udział zarówno w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym, jak i w funkcjonowaniu autonomicznego układu nerwowego oraz centralnego układu nerwowego (CNS). Dzięki tym właściwościom jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.

 

Struktura Chemiczna Acetylocholiny

Acetylocholina jest związkiem chemicznym o stosunkowo prostej strukturze, składającym się z dwóch głównych części: grupy acetylowej (pochodnej kwasu octowego) oraz choliny, będącej aminą czwartorzędową. Mimo swojej prostoty, struktura ta pozwala acetylocholinie na efektywne pełnienie roli neuroprzekaźnika.

Grupa acetylowa stanowi kluczowy element, który umożliwia wiązanie choliny z receptorami na powierzchni komórek. Połączenie to jest niezwykle istotne, ponieważ odgrywa centralną rolę w procesach synaptycznych, umożliwiając szybkie i efektywne przekazywanie sygnałów między neuronami.

Synteza i Degradacja Acetylocholiny

Synteza acetylocholiny jest procesem, który odbywa się w neuronach cholinergicznych, głównie w zakończeniach presynaptycznych. Proces ten jest katalizowany przez enzym cholinacetylotransferazę (ChAT), który odpowiada za przeniesienie grupy acetylowej z acetylo-CoA na cholinę, prowadząc do powstania acetylocholiny. Cholina, będąca prekursorem acetylocholiny, musi być dostarczana do organizmu z diety, co podkreśla znaczenie odpowiedniego spożycia tego związku.

Degradacja acetylocholiny odbywa się niemal natychmiast po jej uwolnieniu do szczeliny synaptycznej i wiąże się z działaniem enzymu acetylcholinoesterazy (AChE). AChE szybko rozkłada acetylocholinę na cholinę i kwas octowy, co zapobiega nadmiernemu pobudzeniu receptorów postsynaptycznych i umożliwia resetowanie synapsy do stanu spoczynkowego. Ten mechanizm zapewnia precyzyjną regulację sygnałów nerwowych, zapobiegając ich nadmiernemu przedłużeniu, które mogłoby prowadzić do zaburzeń funkcji fizjologicznych.

Receptory Acetylocholiny

Acetylocholina działa poprzez dwa główne typy receptorów: receptory nikotynowe i muskarynowe. Oba typy receptorów odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu układu nerwowego, jednak różnią się mechanizmem działania oraz miejscami występowania w organizmie.

CDP cholina od Apollos’ Hegemony – zwiększa poziom acetylocholiny w mózgu – KUP TUTAJ

Receptory nikotynowe

Receptory nikotynowe (nAChR) są kanałami jonowymi bramkowanymi ligandem, co oznacza, że po związaniu acetylocholiny dochodzi do otwarcia kanału jonowego i przepływu jonów, głównie sodu (Na+) i potasu (K+). Proces ten prowadzi do depolaryzacji błony komórkowej i generowania potencjału czynnościowego, który może być przekazany dalej wzdłuż neuronu lub do komórki efektorowej. Receptory nikotynowe znajdują się głównie w zwojach autonomicznych oraz w połączeniach nerwowo-mięśniowych, gdzie odgrywają kluczową rolę w inicjowaniu skurczów mięśni szkieletowych.

Receptory nikotynowe są także obecne w centralnym układzie nerwowym, gdzie uczestniczą w procesach związanych z uczeniem się, pamięcią oraz modulacją uwagi. Zaburzenia w funkcjonowaniu tych receptorów mogą prowadzić do poważnych problemów neurologicznych, takich jak choroba Alzheimera czy miastenia gravis.

Receptory muskarynowe

Receptory muskarynowe (mAChR) są białkami sprzężonymi z białkiem G, które po aktywacji przez acetylocholinę inicjują różnorodne kaskady sygnalizacji wewnątrzkomórkowej. Istnieje pięć podtypów receptorów muskarynowych (M1-M5), które różnią się rozmieszczeniem w organizmie oraz specyficznymi funkcjami.

Receptory muskarynowe są szeroko rozpowszechnione w ośrodkowym układzie nerwowym oraz w tkankach obwodowych, takich jak mięśnie gładkie, gruczoły i serce. Aktywacja receptorów muskarynowych może prowadzić do spowolnienia rytmu serca, skurczu mięśni gładkich oraz zwiększenia wydzielania różnych gruczołów, w tym ślinianek i gruczołów potowych.

 

Rola Acetylocholiny w Układzie Nerwowym

Acetylocholina odgrywa kluczową rolę w regulacji funkcji układu nerwowego, zarówno w części autonomicznej, jak i ośrodkowej.

Rola w układzie autonomicznym

W układzie autonomicznym acetylocholina jest głównym neuroprzekaźnikiem zarówno w zwojach autonomicznych, jak i w zakończeniach nerwów przywspółczulnych. Wpływa na szeroki zakres funkcji fizjologicznych, w tym na regulację rytmu serca, ciśnienia krwi, motorykę przewodu pokarmowego, wydzielanie gruczołów oraz reakcje układu oddechowego.

Przywspółczulna część autonomicznego układu nerwowego, której głównym neuroprzekaźnikiem jest acetylocholina, odpowiada za tzw. reakcje „odpoczynku i trawienia”. Aktywacja tego układu prowadzi do zwolnienia rytmu serca, obniżenia ciśnienia krwi, zwiększenia perystaltyki jelit oraz wydzielania enzymów trawiennych. Acetylocholina, działając na receptory muskarynowe w tych obszarach, przyczynia się do utrzymania homeostazy i odpowiedzi organizmu na zmiany w środowisku wewnętrznym.

Rola w mózgu i funkcjach poznawczych

W centralnym układzie nerwowym acetylocholina jest zaangażowana w szeroki zakres procesów poznawczych, w tym uwagi, uczenia się i pamięci. Najwięcej acetylocholiny znajduje się w obszarach takich jak hipokamp, kora przedczołowa oraz inne regiony związane z przetwarzaniem informacji i integracją sensoryczną.

Acetylocholina odgrywa kluczową rolę w procesach plastyczności synaptycznej, które są podstawą uczenia się i zapamiętywania. Jej wpływ na funkcje poznawcze jest szczególnie widoczny w sytuacjach wymagających koncentracji uwagi oraz przetwarzania informacji w krótkim czasie. W hipokampie, kluczowym regionie mózgu związanym z pamięcią, acetylocholina moduluje procesy konsolidacji wspomnień, co jest kluczowe dla długotrwałego przechowywania informacji.

Acetylocholina a Choroby Neurodegeneracyjne

Zaburzenia w funkcjonowaniu układu cholinergicznego są powiązane z wieloma chorobami neurodegeneracyjnymi, z których najważniejsze to choroba Alzheimera i choroba Parkinsona.

 

Urydyna w proszku od Apollo’s Hegemony – zwiększa aktywność cholinergiczną w mózgu – KUP TUTAJ

Choroba Alzheimera

Choroba Alzheimera jest najczęstszą formą demencji, charakteryzującą się postępującym spadkiem funkcji poznawczych, w tym pamięci, myślenia i zdolności do wykonywania codziennych czynności. Jednym z głównych patologicznych mechanizmów w tej chorobie jest degeneracja neuronów cholinergicznych, szczególnie w obszarach takich jak kora mózgowa i hipokamp, co prowadzi do znacznego obniżenia poziomu acetylocholiny w mózgu.

Niedobór acetylocholiny w mózgu pacjentów z chorobą Alzheimera jest ściśle powiązany z objawami poznawczymi, takimi jak utrata pamięci i zaburzenia orientacji. W związku z tym, jednym z podejść terapeutycznych w leczeniu tej choroby jest stosowanie inhibitorów cholinesterazy, które mają na celu zwiększenie stężenia acetylocholiny w synapsach i poprawę funkcji poznawczych pacjentów.

Choroba Parkinsona

Choroba Parkinsona jest zaburzeniem neurodegeneracyjnym, które przede wszystkim dotyka układu dopaminergicznego, prowadząc do objawów takich jak drżenie, sztywność mięśniowa, bradykinezja (spowolnienie ruchowe) oraz zaburzenia równowagi. Jednakże, rola acetylocholiny w tej chorobie jest również istotna, szczególnie w kontekście równowagi pomiędzy układem dopaminergicznym a cholinergicznym w mózgu.

Nadmierna aktywność cholinergiczna w niektórych regionach mózgu, szczególnie w jądrach podstawy, może przyczyniać się do występowania objawów ruchowych charakterystycznych dla choroby Parkinsona. W związku z tym, leki przeciwcholinergiczne są czasami stosowane w leczeniu objawów parkinsonizmu, choć ich stosowanie jest ograniczone ze względu na potencjalne skutki uboczne, takie jak zaburzenia pamięci i funkcji poznawczych.

Farmakologia Acetylocholiny

Farmakologia acetylocholiny obejmuje szeroką gamę substancji, które mogą wpływać na jej syntezę, degradację, oraz interakcje z receptorami. Znajomość tych związków jest kluczowa dla zrozumienia potencjalnych terapii związanych z zaburzeniami cholinergicznymi.

Agoniści i antagoniści receptorów cholinergicznych

Agoniści receptorów cholinergicznych to substancje, które naśladują działanie acetylocholiny, aktywując jej receptory. Przykłady takich związków obejmują karbachol i pilokarpinę, które są stosowane w leczeniu jaskry poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej w oku, co obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe.

Antagoniści receptorów cholinergicznych, takie jak atropina i skopolamina, działają poprzez blokowanie receptorów, co zapobiega działaniu acetylocholiny. Leki te są używane w różnych celach medycznych, od leczenia arytmii serca po premedykację przed znieczuleniem ogólnym. Jednakże, ze względu na ich działanie na wiele systemów w organizmie, muszą być stosowane ostrożnie.

Inhibitory esterazy cholinowej

Inhibitory esterazy cholinowej to klasa leków, które hamują działanie acetylcholinoesterazy (AChE), enzymu odpowiedzialnego za rozkład acetylocholiny. Poprzez zahamowanie działania tego enzymu, leki te zwiększają stężenie acetylocholiny w synapsach, co może być korzystne w leczeniu zaburzeń związanych z niedoborem tego neuroprzekaźnika.

Najczęściej stosowanymi inhibitorami AChE są donepezil, rywastygmina i galantamina, które są zatwierdzone do leczenia objawowego choroby Alzheimera. Leki te mogą poprawić funkcje poznawcze u pacjentów, choć ich skuteczność jest ograniczona i nie są w stanie zatrzymać postępu choroby.

Alpha GPC od Apollo’s Hegemony – pobudzanie acetylocholiny z lekkim efektem stymulacji – KUP TUTAJ

Acetylocholina a Układ Sercowo-Naczyniowy

Acetylocholina ma istotny wpływ na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, zwłaszcza w kontekście regulacji rytmu serca i napięcia naczyń krwionośnych.

Wpływ na serce i ciśnienie krwi

Acetylocholina działa na receptory muskarynowe w sercu, głównie M2, co prowadzi do obniżenia rytmu serca (chronotropizm ujemny) oraz zmniejszenia siły skurczu mięśnia sercowego (inotropizm ujemny). Efekt ten jest wynikiem aktywacji układu przywspółczulnego, który dominuje w regulacji czynności serca w stanach spoczynku.

Ponadto, acetylocholina może wpływać na ciśnienie krwi poprzez swoje działanie na naczynia krwionośne. Poprzez stymulację receptorów muskarynowych na komórkach śródbłonka, acetylocholina powoduje wydzielanie tlenku azotu (NO), który działa jako czynnik rozszerzający naczynia. W rezultacie dochodzi do obniżenia oporu obwodowego i spadku ciśnienia krwi.

Mechanizmy regulacyjne w układzie naczyniowym

Acetylocholina odgrywa kluczową rolę w regulacji napięcia naczyń krwionośnych. Jej działanie na komórki śródbłonka prowadzi do produkcji i uwalniania tlenku azotu, który rozluźnia mięśnie gładkie naczyń krwionośnych, powodując ich rozszerzenie. Ten mechanizm jest istotny nie tylko w kontekście regulacji ciśnienia krwi, ale także w procesach takich jak angiogeneza i reakcje zapalne.

 

Znaczenie Acetylocholiny w Mięśniach

Acetylocholina jest niezbędnym neuroprzekaźnikiem w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym, gdzie odgrywa kluczową rolę w inicjowaniu skurczów mięśni szkieletowych.

Rola w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym

W połączeniach nerwowo-mięśniowych (synapsach mięśniowych), acetylocholina uwalniana z zakończeń nerwów ruchowych wiąże się z receptorami nikotynowymi na powierzchni komórek mięśniowych. To wiązanie prowadzi do otwarcia kanałów jonowych i napływu jonów sodu do komórki mięśniowej, co powoduje jej depolaryzację i wywołanie skurczu.

Ten proces jest niezwykle precyzyjny i szybki, co umożliwia dokładne kontrolowanie ruchów ciała. Zakłócenia w funkcjonowaniu tego mechanizmu mogą prowadzić do poważnych zaburzeń, takich jak miastenia gravis, gdzie autoimmunologiczne przeciwciała atakują receptory nikotynowe, prowadząc do osłabienia mięśni.

Acetylocholina a skurcz mięśni

Skurcz mięśni jest złożonym procesem, który zależy od precyzyjnej synchronizacji sygnałów nerwowych z odpowiedzią mięśniową. Acetylocholina odgrywa kluczową rolę w tym procesie, ponieważ jest głównym czynnikiem wyzwalającym depolaryzację komórki mięśniowej, co prowadzi do jej skurczu.

Po uwolnieniu acetylocholiny do szczeliny synaptycznej, musi ona szybko związać się z receptorami nikotynowymi, aby zainicjować skurcz. Następnie, enzym acetylcholinoesteraza szybko rozkłada acetylocholinę, co zapobiega nadmiernemu lub przedłużonemu skurczowi mięśni i umożliwia powrót komórki mięśniowej do stanu spoczynkowego.

Problemy związane z przekazywaniem sygnałów

Zaburzenia w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym, które wpływają na funkcjonowanie acetylocholiny, mogą prowadzić do różnych schorzeń. Jednym z najbardziej znanych jest miastenia gravis, choroba autoimmunologiczna, w której przeciwciała atakują receptory nikotynowe, co prowadzi do postępującego osłabienia mięśni. Leczenie tego schorzenia często obejmuje stosowanie inhibitorów cholinesterazy, które zwiększają stężenie acetylocholiny w synapsach, co pomaga kompensować utratę receptorów.

 

Źródła Acetylocholiny w Diecie

Chociaż acetylocholina nie jest bezpośrednio dostarczana z diety, jej prekursor – cholina – jest obecny w wielu produktach spożywczych. Odpowiednia podaż choliny w diecie jest kluczowa dla prawidłowej syntezy acetylocholiny w organizmie.

Prekursory acetylocholiny

Cholina jest niezbędnym prekursorem acetylocholiny i musi być dostarczana do organizmu z zewnątrz, ponieważ synteza endogenna choliny nie zaspokaja wszystkich potrzeb organizmu. Cholina jest przekształcana w fosfatydylocholinę, składnik błon komórkowych, a także w acetylocholinę w procesie katalizowanym przez cholinacetylotransferazę.

Produkty bogate w cholinę

Najbogatszymi źródłami choliny są produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak jaja, wątroba, mięso, ryby, a także niektóre produkty roślinne, w tym orzechy i soja. Jaja, szczególnie żółtka, są jednym z najbogatszych naturalnych źródeł choliny, co czyni je ważnym elementem diety wspierającej funkcje cholinergiczne.

Znaczenie diety dla prawidłowego funkcjonowania układu cholinergicznego

Odpowiednia dieta, bogata w cholinę, jest kluczowa dla utrzymania prawidłowego poziomu acetylocholiny w organizmie. Niedobory choliny mogą prowadzić do zmniejszenia syntezy acetylocholiny, co może negatywnie wpłynąć na funkcje poznawcze, pamięć, a także na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. W związku z tym, dbałość o odpowiednią podaż choliny w diecie jest istotna nie tylko dla ogólnego zdrowia, ale także dla prewencji i leczenia schorzeń związanych z układem cholinergicznym.

 

Suplementacja

Istnieje kilka suplementów, które są znane ze swojego wpływu na zwiększenie poziomu acetylocholiny w mózgu lub na wspieranie funkcji cholinergicznych.

        1. Cholina

• Fosfatydylocholina: Jest to forma choliny, która jest częścią fosfolipidów błon komórkowych. Suplementacja fosfatydylocholiny dostarcza choliny, która może być przekształcana w acetylocholinę. Typowa dawka wynosi od 420 mg do 2,800 mg dziennie, podzielona na dwie lub trzy porcje.
• Cytykolina (CDP-Cholina): To związek, który jest prekursorem zarówno choliny, jak i urydyny. Jest dobrze przyswajalna i efektywnie zwiększa poziom choliny w mózgu. Zalecana dawka wynosi od 250 mg do 500 mg dziennie. W niektórych przypadkach, np. w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych, dawki mogą być wyższe.
• Alpha-GPC (L-α-glicerofosforanocholiny): Jest to forma choliny, która łatwo przechodzi przez barierę krew-mózg i jest bezpośrednim prekursorem acetylocholiny. Standardowa dawka wynosi od 300 mg do 600 mg dziennie, podzielona na dwie porcje.

2. Acetyl-L-Karnityna (ALCAR)

• Acetyl-L-karnityna jest formą karnityny, która pomaga w transporcie kwasów tłuszczowych do mitochondriów. Dodatkowo, ALCAR wspiera produkcję acetylocholiny, ponieważ dostarcza grup acetylowych, które są potrzebne do jej syntezy. Typowa dawka wynosi od 500 mg do 2,000 mg dziennie, podzielona na dwie lub trzy porcje. Dawkowanie może zależeć od celów, np. poprawa funkcji poznawczych czy wsparcie energii.

3. Hupercyna A

• Jest to naturalny związek alkaloidowy pozyskiwany z rośliny Huperzia serrata. Hupercyna A działa jako inhibitor acetylocholinoesterazy, enzymu, który rozkłada acetylocholinę. Dzięki temu zwiększa stężenie acetylocholiny w mózgu. Zalecane dawkowanie wynosi od 50 mcg do 200 mcg dziennie. Ze względu na jej długi czas działania, nie zaleca się przyjmowania hupercyny A codziennie, a raczej co drugi dzień lub z przerwami.

4. Bacopa Monnieri

• Bacopa jest ziołem używanym w medycynie ajurwedyjskiej, które jest znane ze swojego korzystnego wpływu na pamięć i funkcje poznawcze. Chociaż mechanizm działania nie jest w pełni zrozumiany, badania sugerują, że Bacopa może zwiększać poziom acetylocholiny poprzez inhibicję jej rozkładu lub poprzez zwiększenie syntezy. Standardowa dawka wynosi od 300 mg do 600 mg dziennie, najlepiej przyjmowana z posiłkiem. Suplementy powinny zawierać co najmniej 50% bakozydów, głównych składników aktywnych.

5. Galantamina

• Galantamina jest alkaloidem pozyskiwanym z różnych roślin, który działa jako inhibitor acetylocholinoesterazy. Stosowana jest klinicznie w leczeniu choroby Alzheimera, ale dostępna jest także jako suplement diety. Typowa dawka wynosi od 4 mg do 8 mg dziennie. Galantamina powinna być przyjmowana rano, aby uniknąć ewentualnych problemów ze snem.

6. Centella Asiatica (Gotu Kola)

• Jest to roślina znana ze swoich właściwości neuroprotekcyjnych i zdolności do wspierania funkcji poznawczych. Gotu Kola może wpływać na poziom acetylocholiny poprzez zwiększenie jej uwalniania lub syntezy w mózgu. Zalecana dawka wynosi od 300 mg do 500 mg dziennie, najlepiej przyjmowana w dwóch porcjach. Suplementy powinny zawierać standardyzowaną ilość azjatykozydów.

7. Lecytyna

• Lecytyna jest mieszanką fosfolipidów, w tym fosfatydylocholiny. Jest popularnym suplementem, który dostarcza cholinę niezbędną do syntezy acetylocholiny. Dawkowanie lecytyny wynosi od 1,200 mg do 2,400 mg dziennie, podzielone na dwie porcje.

8. DMAE (Dimetyloaminoetanol)

• DMAE jest związkiem chemicznym, który jest prekursorem choliny i fosfatydylocholiny. Uważa się, że zwiększa poziom acetylocholiny w mózgu, co może poprawiać funkcje poznawcze i nastrój. Standardowa dawka wynosi od 100 mg do 300 mg dziennie. DMAE najlepiej jest przyjmować rano lub w południe.

9. Monofosforan urydyny

• Uridina jest nukleotydem, który może wspierać syntezę fosfatydylocholiny, co z kolei może zwiększać dostępność choliny dla produkcji acetylocholiny. Może też wspierać tworzenie synaps i plastyczność mózgu. Typowa dawka wynosi od 150 mg do 250 mg dziennie, najlepiej przyjmowana z posiłkiem zawierającym tłuszcze, co zwiększa biodostępność urydyny.

10. Ginkgo Biloba

• Choć Ginkgo jest bardziej znane z poprawy krążenia krwi w mózgu, istnieją sugestie, że może ono również wpływać na zwiększenie poziomu acetylocholiny poprzez ochronę neuronów cholinergicznych. Standardowa dawka wynosi od 120 mg do 240 mg dziennie, podzielona na dwie lub trzy porcje. Ginkgo Biloba powinna zawierać co najmniej 24% flawonoglikozydów i 6% laktonów terpenowych.

 

Podsumowanie

Acetylocholina jest jednym z najważniejszych neuroprzekaźników w organizmie człowieka, odgrywając kluczową rolę w regulacji szerokiego zakresu funkcji fizjologicznych, od skurczów mięśni po procesy poznawcze. Jej rola w układzie nerwowym, zarówno autonomicznym, jak i ośrodkowym, jest nie do przecenienia. Zrozumienie mechanizmów działania acetylocholiny, jej receptorów oraz procesów syntezy i degradacji, otwiera nowe możliwości w diagnostyce i terapii wielu schorzeń, w tym chorób neurodegeneracyjnych.

Współczesne badania nad acetylocholiną wskazują na jej ogromny potencjał terapeutyczny, szczególnie w kontekście leczenia zaburzeń poznawczych i ruchowych. Pomimo postępów w tej dziedzinie, nadal istnieje wiele do odkrycia, a przyszłe badania mogą przyczynić się do opracowania nowych, bardziej efektywnych terapii, które poprawią jakość życia pacjentów cierpiących na choroby związane z dysfunkcjami układu cholinergicznego.

Podsumowując, acetylocholina pozostaje kluczowym elementem w zrozumieniu funkcji układu nerwowego oraz w opracowywaniu strategii terapeutycznych dla szerokiego zakresu schorzeń neurologicznych i neurodegeneracyjnych.

 

Literatura

1. Acevedo, M.(1994). Effect of acetylcholine on ion transport in sheep tracheal epithelium. Pflugers Arch, 427, 543–546.
2. Abbruscato, T.J., Lopez, S.P., Mark, K.S., Hawkins, B.T., & Davis, T.P.(2002). Nicotine and cotinine modulate cerebral microvascular permeability and protein expression of ZO-1 through nicotinic acetylcholine receptors expressed on brain endothelial cells. J Pharm Sci, 91, 2525–2538.
3. Albaugh, G., Bellavance, E., Strande, L., Heinburger, S., Hewitt, C.W., & Alexander, J.B.(2004). Nicotine induces mononuclear leukocyte adhesion and expression of adhesion molecules, VCAM and ICAM, in endothelial cells in vitro. Ann Vasc Surg, 18, 302–307.
4. Alexander, S.P.H., Mathie, A., & Peters, J.A.(2006). Guide to receptors and channels. Br J Pharmacol, 147(Suppl), S85.
5. Allen, M.J., & Murphey, R.K.(2007). The chemical component of the mixed GF-TTMn synapse in Drosophila melanogaster uses acetylcholine as its neurotransmitter. Eur J Neurosci, 26, 439–445.
6. Anderson, A.A., Ushakov, D.S., Ferenczi, M.A., Mori, R., Martin, P., & Saffell, J.L.(2007). Morphoregulation by acetylcholinesterase in fibroblasts and astrocytes. J Cell Physiol, 215, 82–100.
7. Arredondo, J., Chernyavsky, A.I., Jolkovsky, D.L., Pinkerton, K.E., & Grando, S.A.(2008). Receptor-mediated tobacco toxicity: acceleration of sequential expression of α5 and α7 nicotinic receptor subunits in oral keratinocytes exposed to cigarette smoke. FASEB J, 22, 1356–1368.
8. Batra, S.(1990). Influence of chronic oestrogen treatment on the density of muscarinic cholinergic receptors and calcium channels in the rabbit uterus. J Endocrinol, 125, 185–189.
9. Beckel, J.M., Kanai, A., Lee, S.J., De Groat, W.C., & Birder, L.A.(2006). Expression of functional nicotinic acetylcholine receptors in rat urinary bladder epithelial cells. Am J Physiol Renal Physiol, 290, F103–F110.
10. Bellinger, D.L., Lorton, D., Hamill, R.W., Felten, S.Y., & Felten, D.L.(1993). Acetylcholinesterase staining and choline acetyltransferase activity in the young adult rat spleen: lack of evidence for cholinergic innervation. Brain Behav Immun, 7, 191–204.
11. Blokland, A.(1995). Acetylcholine: a neurotransmitter for learning and memory? Brain Res Rev, 21(3), 285-300.
12. Bradley, S.R., Feuerbach, D., & Jeggo, R.(2009). The selective nicotinic acetylcholine receptor alpha7 agonist JN403 is active in animal models of cognition, sensory gating, epilepsy and pain. Neuropharmacology, 56(5), 81-92.
13. Brandt, N., & Flurie, R.(2020). Acetylcholine. In: Gellman, M.D. (eds) Encyclopedia of Behavioral Medicine. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-39903-0_1351
14. Feuerbach, D., & Bradley, S.R.(2009). A cog in cognition: how the alpha7 nicotinic acetylcholine receptor is geared towards improving cognitive deficits. Pharmacol Ther, 123(2), 119-137.
15. Houser, C.R.(1990). Cholinergic synapses in the central nervous system: studies of the immunocytochemical localization of choline acetyltransferase. J Electron Microsc Tech, 15(2), 2-19.
16. Howe, W.M., Ji, J., Parikh, V., Williams, S., Mocaër, E., Trocmé-Thibierge, C., & Sarter, M.(2010). Enhancement of attentional performance by selective stimulation of alpha4beta2(*) nAChRs: underlying cholinergic mechanisms. Neuropsychopharmacology, 35, 1391-1401.
17. Hsieh, C.Y., Cruikshank, S.J., & Metherate, R.(2000). Differential modulation of auditory thalamocortical and intracortical synaptic transmission by cholinergic agonist. Brain Res, 880, 51-64.
18. Hsieh, C.Y., Leslie, F.M., & Metherate, R.(2002). Nicotine exposure during a postnatal critical period alters NR2A and NR2B mRNA expression in rat auditory forebrain. Brain Res Dev Brain Res, 133, 19-25.
19. Huang, H., Xu, Y., & van den Pol, A.N.(2011). Nicotine excites hypothalamic arcuate anorexigenic proopiomelanocortin neurons and orexigenic neuropeptide Y neurons: similarities and differences. J Neurophysiol, 106, 1191-1202.
20. Huerta, P.T., & Lisman, J.E.(1993). Heightened synaptic plasticity of hippocampal CA1 neurons during a cholinergically induced rhythmic state. Nature, 364, 723-725.
21. Ikemoto, S., Qin, M., & Liu, Z.-H.(2006). Primary reinforcing effects of nicotine are triggered from multiple regions both inside and outside the ventral tegmental area. J Neurosci, 26, 723-730.
22. Ishikawa, K., Suzuki, M., & Shimazu, T.(1982). Effects of acetylcholine injection into the hypothalamus on the insulin and glucagon release. Neuroendocrinology, 34, 310-314.
23. Muir, J.L.(1997). Acetylcholine, aging, and Alzheimer’s disease. Pharmacol Biochem Behav, 56(4), 687-696.
24. Rasmusson, D.D.(2000). The role of acetylcholine in cortical synaptic plasticity. Behav Brain Res, 115(2), 129-141.
25. Sarter, M., Bruno, J.P., & Givens, B.(1997). Cognitive functions of cortical acetylcholine: toward a unifying hypothesis. Brain Res Rev, 23(1-2), 28-46.