Wstęp
Symetryczne utrzymanie naszego ciała w jakiejkolwiek pozycji to wynik działania różnych systemów. Głównie polega ono na współpracy między systemem mięśniowo-szkieletowym, a układem nerwowym. Stała komunikacja i kontrola, która tutaj zachodzi, jest wymagana niemal non stop. To od układów sensorycznych właśnie zależy jaka będzie postawa naszego ciała. Między innymi są to: układ przedsionkowy, proprioceptywny, wzrokowy, słuchowy, eksteroreceptory i mechanoreceptory.
Bodźce zewnętrzne
Nasz organizm zawiera wielką sieć czujników, które odbierają sygnały z zewnątrz i wysyłają je odpowiednimi drogami do mózgu. Przykładami takich sygnałów są również wszelkiego rodzaju skaleczenia, skręcenia, złamania, które nasze receptory muszą przetworzyć. Następnie przekazać informację dalej do „centrum dowodzenia”. Te receptory mogą się uszkadzać w wyniku różnych urazów, a następnie nieprzerwanie wysyłać sygnały, które zostaną przetworzone przez nasz „centralny komputer”. Nawet jeśli obrażenie już się zagoiło. Organizm w takiej sytuacji otrzymuje zadania, które mają utrzymać nas w przysłowiowej „całości”, abyśmy mogli dalej funkcjonować.
Suplement wspomagający pracę układu nerwowego oraz pamięć
Reakcja organizmu
Przykładowo, jeśli skręcimy sobie prawą kostkę to ciało będzie mocniej polegać na tej zdrowej nodze. Dzięki takiemu zabiegowi dalej będziemy mogli się poruszać. Aczkolwiek bez odpowiedniego protokołu rehabilitacyjnego, nawet jeśli kostka się zaleczy, pozostaną z nami tak zwane kompensacje. Ponieważ ciało działa na zasadzie odruchów w reakcji na określone bodźce. Gdy dostajemy taki bodziec, mózg go analizuje i decyduje czy coś z tym zrobić. Najważniejszym prymitywnym odruchem naszego gatunku jest przetrwanie, dlatego podczas zagrożenia inicjowana jest reakcja obronna. Objawia się ona często w postaci bólu, sztywności i napiętych mięśni czy też osłabienia organizmu. W momencie, gdy reakcja obronna stopniowo staje się wyciszona, należy zwrócić swoją uwagę ku poprawie komunikacji między ciałem i mózgiem. Tym sposobem będziemy mogli, zapobiegać wysyłaniu sprzecznych sygnałów przez uszkodzony wcześniej receptor.
Definicja kompensacji
Jeśli jakaś struktura w naszym ciele została uszkodzona lub niedomaga to organizm część jej zadań stara się przenieść na inne „zdrowe” części organizmu. W mniejszej bądź większej części praca słabszego „pracownika” będzie wykonywana przez tego silniejszego. To zjawisko właśnie nosi nazwę kompensacji. Tak zwane mechanizmy zastępcze działają u nas praktycznie na każdej płaszczyźnie. Jeśli ktoś przykładowo stracił wzrok to wyostrzy się u takiego osobnika prawdopodobnie zmysł słuchu. Jak zdarzy nam się skręcić kostkę w prawej nodze to ciało będzie bardziej obciążać tą lewą. Te proste przykłady pokazują jak organizm w prosty sposób deleguje zadania do „silniejszych pracowników” bez naszej świadomości.
Suplement wspierający regenerację po urazach oraz wspierający prewencję
Dlaczego kompensacja nie znika samoistnie?
Nasze ciała to sieć skomplikowanych mechanizmów. Wszystkie ruchy naszego ciała są możliwe dzięki synergiom mięśniowym. Są to złożone programy ruchowe zakodowane w mózgu. Powstają one podczas procesów nabywania umiejętności ruchowej za pomocą świadomego sterowania aktywnością poszczególnych mięśni. Nic nie jest w nich zero-jedynkowe, więc nie wystarczy tylko żeby uszkodzony obszar się zagoił. Pełny powrót do sprawności jest bardziej złożonym procesem. Istnieje potrzeba przywrócenia do mózgu informacji, że ten obszar jest już w pełni sprawny i gotowy by przyjąć obciążenia jakich przedtem doświadczał. Wszystko przez to, że jako ludzie jesteśmy organizmami biopsychospołecznymi. Co oznacza, że reakcje obronne, które nasz mózg deleguje, mogą się utrwalać na skutek zapamiętanych traum. Sam fakt wystąpienia zdarzenia, które doprowadziło do urazu, utrwala go jeszcze bardziej tworząc swego rodzaju ścieżkę, której ciało będzie teraz niechętnie używać. Uszkodzenia w pewnym obszarze tworzą również zaburzenia na drodze informacji między receptorami, a mózgiem. Co prowadzi do problemów z integracją poszczególnych systemów motorycznych. Dlatego nadrzędnym zadaniem będzie ustalić przyczynę powstania urazu oraz zaplanować odpowiedni protokół stopniowego przywracania sprawności w danym obszarze za pomocą odpowiednich narzędzi.
Wsparcie układu odpornościowego w postaci cynku z dodatkiem miedzi
Postępowanie
Jeśli uraz jest świeży i będziemy współpracować z odpowiednio wykwalifikowanymi osobami w dziedzinie fizjoterapii i treningu medycznego. W takim wypadku uda nam się bez zbędnego utrwalania kolejnych kompensacji powrócić do sprawności sprzed zdarzenia. Natomiast sprawa ma się inaczej, jeśli chodzi o tak zwane „stare blizny”. Po pewnym czasie organizm sam wykształcił ścieżki działania, aby radzić sobie w mniejszym lub większym stopniu bez uszkodzonego obszaru. Tutaj będzie już wymagana głębsza diagnostyka specjalisty i zdecydowanie dłuższy czas trwania terapii. Ponieważ nasze ciało działało w określonym schemacie już jakiś czas i jest do niego przyzwyczajone. Ten program ruchowy był tak długo wykorzystywany, że mógł wyprzeć poprzedni, który przed urazem był tym bardziej optymalnym. Aczkolwiek zarówno w pierwszym jak i w drugim wypadku istnieje potrzeba przetorowania odpowiedniej ścieżki ruchowej. Należy poinformować mózg o użyteczności danego obszaru za pomocą odpowiednich technik. Wykorzystanie ćwiczeń izolacyjnych w izometrii (stałe napięcie mięśnia) oraz kontrolowanej ekscentryce (rozciągnięcie) i koncentryce (skurcz) pomoże w początkowej fazie rehabilitacji, następnie należy stopniowo przechodzić do coraz to bardziej złożonych wzorców ruchowych w różnych płaszczyznach ciała. Tak aby wykorzystywać i progresywnie przeciążać dany obszar, który został wcześniej uszkodzony.
