Ashwagandha i jej potencjał w chorobach neurodegeneracyjnych - Testosterone Wiedza

Kategorie

Najczęściej czytane

Ashwagandha i jej potencjał w chorobach neurodegeneracyjnych

zdjęcie: stefano-pollio-ZC0EbdLC8G0-unsplash

 

Wyciągi roślinne to substancje, które używane były od stuleci i przypisywano im szereg pozytywnych właściwości. Choć większość danych opierała się o dowody anegdotyczne, to dzisiaj większość wyciągów może pochwalić się pokaźną ilością danych naukowych stanowiących o ich skuteczności. Najbardziej przebadaną rośliną, która zalicza się do grupy adaptogenów, jest obecnie Ashwagandha. Najczęściej wymienia się ją jako ekstrakt roślinny pozwalający zmniejszyć odczucie stresu i poziom kortyzolu. Okazuje się jednak, że literatura wskazuje potencjał Ashwagandhy w walce z wieloma zaburzeniami neurodegeneracyjnymi.

 

CZYM JEST ASHWAGANDHA?

Ashwagandha należy do rodziny Solanaceae. Inne wspólne nazwy Ashwagandha to indyjski żeń-szeń, trujący agrest i zimowa wiśnia. Ashwagandha jest uprawiana w północno-zachodniej i środkowej części Indii. W Indiach Madhya Pradesh, Gujarat, Haryana, Maharashtra, Pendżab, Radżastan i Uttar Pradesh są głównymi producentami Ashwagandha. Występuje również w Nepalu, Chinach i Jemenie. Warunki klimatyczne wymagane do uprawy Ashwagandha to wysokość 1500 m n.p.m. Do uprawy najlepiej nadają się regiony półtropikalne, w których roczne opady wynoszą około 500–800 mm. Rośliny wymagają suchego stanu w okresach wegetacji, a optymalna temperatura wymagana do ich uprawy wynosi 20–38 °C.

Ekstrakt z korzeni zawiera sterydowe laktony z ergostanem, które zawierają witanon, witaferynę, witanolidy, sitoindozydy i około 0,2% alkaloidów. Przeprowadzono różne badania nad aktywnymi fitoskładnikami, co pomaga w zapewnieniu podstaw do projektowania leków o ulepszonych i lepszych właściwościach farmakologicznych. Uważa się, że zioło ma korzystne działanie w szerokim zakresie zaburzeń neurologicznych, w tym w stresie, chorobie Parkinsona, chorobie Huntingtona i chorobie Alzheimera.

Ashwagandha moduluje czynniki wywołujące stres oksydacyjny w mózgu, takie jak dysmutaza ponadtlenkowa (SOD), katalaza, peroksydacja lipidów (LPO) oraz nieenzymatyczne przeciwutleniacze, takie jak glutation (GSH). Korzenie i ich ekstrakt indukują odrost aksonów i dendrytów, proponując ich możliwy wpływ na regenerację neuronów. Ashwagandha na podstawie badań fitofarmakologicznych wykazała potencjał przeciwzapalny, przeciwutleniający, przeciwnowotworowy, przeciwbakteryjny, uspokajający, immunomodulujący i kardioprotekcyjny.

Działanie neuroprotekcyjne wydaje się być szczególnie korzystynym jako że problemy ze zdrowiem psychicznym i zaburzenia neurologiczne stanowią poważny problem zdrowia publicznego na całym świecie, na który cierpi ponad miliard osób na całym świecie. W przypadku zaburzeń neurologicznych współczesna medycyna oferuje leczenie objawowe, które jest drogie i wiąże się z kilkoma skutkami ubocznymi. Produkty naturalne są szeroko wykorzystywane jako ważne źródło w medycynie. Wiele leków pochodzi z ekstrakcji i frakcjonowania roślinnego i ma ogromne znaczenie dla ludzi.

 

ASHWAGANDHA O WYSOKIEJ STANDARYZACJI – pomoc w walce ze stresem dnia codziennego

 

SUBSTANCJE AKTYWNE W ASHWAGANDHIE

Ashwagandha zawiera różne nieodżywcze substancje chemiczne, odpowiedzialne za właściwości lecznicze. W Ashwagandha wyizolowano i zidentyfikowano ponad 35 fitochemikaliów. Głównymi składnikami chemicznymi są alkaloidy i lakton steroidowy. Somniferyna, somnina, somniferinina, witananina, pseudo-witanina, tropina, pseudotropina, 3-a-gloiloksytropan, kuskohygryna i anaferyna to alkaloidy obecne w Ashwagandha, z których głównym jest witanina. Głównymi laktonami steroidowymi są witaferyna A, witanolidy A-Y, witamniferyna-A, asomidienon, witanoniferole A-C, witanon.

 

POTENCJAŁ ASHWAGANDHY W POPULARNYCH ZABURZENIACH PSYCHICZNYCH

Termin zaburzenie psychiczne nie ogranicza się do obłędu i pokrewnych stanów zaburzeń psychicznych, ale obejmuje również, do pewnego stopnia, zaburzenia emocjonalne. Często czynniki emocjonalne, przekraczając stan normalności, wywołują ciężkie zaburzenia psychiczne. Mówi się, że mózg ma 100 miliardów neuronów i każdy z nich łączy się z wieloma innymi, tworząc sieci komunikacyjne. Te komórki nerwowe mają specjalne zadania, takie jak myślenie, uczenie się, zapamiętywanie, a także widzenie, słyszenie i wąchanie. Komórki mózgowe działają jak maleńkie fabryki, otrzymują zapasy, wytwarzają energię, konstruują sprzęt i pozbywają się odpadów. Komórki mózgowe również przetwarzają i przechowują informacje, aby komunikować się z innymi komórkami. Dlatego też zaburzenia psychiczne to niezwykle szeroka grupa zaburzeń – od stanów lękowych po choroby neurodegeneracyjne czy schizofrenię.

 

ASHWAGANDHA I STANY LĘKOWE

Lęk jest definiowany jako „emocja charakteryzująca się uczuciem napięcia, zmartwionymi myślami i zmianami fizycznymi”. Ekstrakt wodno-alkoholowy z korzeni Ashwagandha wykazuje znaczną aktywność przeciwstresową. Alkoholowy ekstrakt z korzenia i nasion Ashwagandha podawano myszom i obserwowano wyniki w pływaniu. Zaobserwowano, że czas pływania myszy leczonych Ashwagandha podwoił się w porównaniu z normalną kontrolą. Jest to standaryzowany test na oporność na stres, jako że silny lęk u myszy powoduje pewnego rodzaju „zamrożenie” przejawiające się brakiem ruchu.

Ashwagandha zmniejsza aktywność neuronów i hamuje nadmierne wypalanie komórek nerwowych. Ashwagandha przejawia aktywność typu GABA, co może świadczyć o jej działaniu przeciwlękowym.

Odwołując się do przeglądów literury, ekstrakty z korzenia i liści Ashwagandhy wykazywały godne uwagi działanie przeciwstresowe i przeciwlękowe w badaniach na zwierzętach i ludziach. Ashwagandha poprawiła również objawy depresji i bezsenności, chociaż mniej badań dotyczyło tych zastosowań. Może ona łagodzić te stany głównie poprzez modulację osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, jak również poprzez szlaki GABAergiczne i serotonergiczne. Podczas gdy niektóre badania łączą określone składniki witanolidu z jego korzyściami neuropsychiatrycznymi, istnieją dowody na obecność dodatkowych, ale niezidentyfikowanych związków aktywnych w Ashwagandhie.

 

L-TEANINA Z DODATKIEM INOZYTOLU – skupienie i tonizacja organizmu

 

ASHWAGANDHA W LECZENIU ZABURZEŃ DEPRESYJNYCH

Depresja jest zaburzeniem psychicznym związanym ze zdrowiem mózgu, głównie wahaniami nastroju i myśli, złym zachowaniem, rozczarowaniami, smutkiem, beznadziejnością i utratą aktywności fizycznej oraz poczucia własnej wartości. Ponadto depresji towarzyszą zaburzenia apetytu, snu i innej codziennej pracy wraz z objawami lęku.

Badania eksperymentalne wykazały łagodzący wpływ Ashwagandhy na depresję. W 2000 roku wyizolowano bioaktywny związek glikowitanolid z korzeni Ashwagandha i zbadano jego potencjał jako środka przeciwdepresyjnego w dawkach 20 i 50 mg/kg. Stwierdzono, że glikowitanolidy wykazują porównywalne działanie przeciwdepresyjne do imipraminy, tym samym, wspierając stosowanie Ashwagandhy jako stabilizatora nastroju.

Aktywność antystresową Ashwagandhy najczęściej przypisuje się jej wpływowi na glikokortykosteroidy, odpowiednio, kortyzol i kortykosteron (główne hormony stresu u ludzi i gryzoni). Poziom kortyzolu i kortykosteronu jest podwyższony w okresach stresu i odgrywa kluczową rolę w wywołanej stresem dysfunkcji osi HPA. Preparaty korzenia Ashwagandhy osłabiały wywołany stresem wzrost obwodowego poziomu kortyzolu i kortykosteronu. Stwierdzono również, że Ashwagandha odwraca wywołany stresem spadek zawartości kortyzolu w nadnerczach. Potrzeba jednak dalszych badań klinicznych nad zastosowaniem Ashwagandhy w leczeniu zaburzeń depresyjnych.

 

ASHWAGANDHA W CHOROBIE ALZHEIMERA

Choroba Alzheimera jest definiowana jako choroba neurodegeneracyjna, charakteryzująca się głównie postępującą utratą pamięci i nieodwracalnym pogorszeniem funkcji poznawczych. Różne badania in vitro i in vivo podkreśliły wpływ Ashwagandhy i jej fitoskładników na chorobę Alzheimera. Ostatnio przeprowadzono badania mające na celu ocenę składnika przeciw chorobie Alzheimera obecnego w ekstrakcie z korzenia Ashwagandha i stwierdzono, że Witanon wykazuje znaczną aktywność w szczególności poprzez hamowanie amyloidu β. Stwierdzono również, że witanon nasila aktywność enzymu acetylocholiny i glutationu oraz poprawia poziom cytokin prozapalnych, zmniejszając ich wartość. Witanolid-A hamował ludzką acetylocholinoesterazę poprzez wysokie powinowactwo wiązania.

Ashwagandha w dawce 100 mg/kg wykazuje osłabienie hamowania AChE i zaburzenia funkcji poznawczych, tym samym wykazując działanie ochronne przed ekspozycją na propoksur u szczurów. Aktywność fizjologiczna Ashwagandhy wskazuje więc na potencjał w leczeniu choroby Alzheimera. Problematyka polega jednak na badaniach na modelu zwierzęcym z zastosowaniem wysokich dawek, które ciężko ekstrapolować na warunki ludzkie. Oznacza to, że potrzeba dalszych badań na modelu ludzkim.

 

KOMPLEKS WITAMIN Z GRUPY B – wsparcie funkcjonowania układu nerwowego oraz prawidłowego metabolizmu

 

ASHWAGANDHA W LECZENIU SCHIZOFRENI

Schizofrenię definiuje się jako przewlekłą chorobę psychiczną związaną z zaburzeniami myślenia, percepcji, zachowania i innych cech poznawczych. Wpływa również na język i powoduje halucynacje, urojenia i inne choroby psychotyczne. Liczne badania przedkliniczne i kliniczne potwierdziły rolę Ashwagandhy w leczeniu schizofrenii. Neuroleptyki są szeroko stosowane w terapii schizofrenii. W wywołanej haloperidolem dyskinezie ustno-twarzowej, ekstrakt z korzenia Ashwagandhy w dawce 100–300 mg/kg, w zależności od dawki, łagodził ruchy żucia i wysuwanie języka, prawdopodobnie poprzez zmniejszenie peroksydacji lipidów i zwiększenie poziomu SOD i katalazy w przodomózgowiu bez wpływu na poziomy glutationu. Tak więc Ashwagandha może być skuteczna w tłumieniu pozapiramidowych efektów wywołanych neuroleptykami i stanowić pomoc w zmniejszaniu efektów ubocznych leków na schizofrenię.

Inne randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie podkreśliło rolę standaryzowanego ekstraktu z Ashwagandhy jako środka pomocniczego w leczeniu objawów schizofrenii. Ekstrakt wykazując właściwości przeciwzapalne i immunomodulacyjne wpłynął na poprawę psychopatologii i objawów stresu u pacjentów ze schizofrenią. Ashwagandha wpływa na hamowanie receptora NMDA zawierającego GluN2B. Ponadto udowodniono, że NMDA zawierające GluN2B przyspiesza neurodegenerację w schizofrenii. W związku z tym stwierdzono, że fitochemikalia w Ashwagandha są potencjalnymi antagonistami receptora NMDA i mogą być stosowane w leczeniu różnych stanów neurodegeneracyjnych.

 

ASHWAGANDHA W CHOROBIE PARKINSONA

Choroba Parkinsona jest postępującym, zależnym od wieku zaburzeniem neurodegeneracyjnym, charakteryzującym się głównie zubożeniem neuronów dopaminergicznych istoty czarnej, spowodowanym czynnikami genetycznymi i środowiskowymi. Wiąże się to ze stresem oksydacyjnym, dysfunkcją mitochondriów i nieprawidłowościami w agregacji białka.

Ashwagandha została zbadana w różnych badaniach w celu złagodzenia choroby Parkinsona. Stwierdzono, że etanolowy ekstrakt z korzenia Ashwagandha odwraca objawy Parkinsona u myszy. Leczenie 100 mg/kg Ashwagandhy prowadzi do normalizacji poziomów dopaminy, kwasu 3,4-dihydroksyfenylooctowego, kwasu homowanilinowego, przeciwutleniaczy (nadtlenek glutationu i glutationu) oraz substancji reagujących z kwasem tiobarbiturowym w prążkowiu i poprawy funkcji motorycznych. Ekstrakt z korzenia Ashwagandhy w modelu myszy z chorobą Parkinsona wykazał działanie korzystne neurologicznie poprzez poprawę ruchów motorycznych i zdolności chwytania. Co więcej, wykazał spadek poziomu katalazy i wzrost poziomu peroksydacji azotynów i lipidów, równoważąc w ten sposób prooksydanty i stres oksydacyjny w chorobie Parkinsona. Problematyka badań znów polega na mechanizmach fizjologicznych oraz badaniach na modelu zwierzęcym, dlatego ciężko wskazać skuteczność Ashwagandhy w leczeniu choroby Parkinsona u ludzi.

 

WYSOKIE STĘŻENIE EPA i DHA – omega-3 o działaniu neuroprotekcyjnym oraz neuroregeneracyjnym

 

ASHWAGANDHA W CHOROBIE AFEKTYWNEJ DWUBIEGUNOWEJ

Choroba afektywna dwubiegunowa, znana również jako depresja maniakalna, jest zaburzeniem mózgu, które wpływa na zdrowie psychiczne, powodując skrajne wahania nastroju, głównie depresję i manię lub hipomanię. Do tej pory przeprowadzono jedno badanie sprawdzające rolę Ashwagandhy w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Randomizowane, kontrolowane badanie z grupą placebo wykazało skuteczność Ashwagandhy w dawce 500 mg/dobę jako wspomagające w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Ashwagandha okazała się korzystniejsza w porównaniu z placebo w zadaniach poznawczych.

 

 

BACOPA MONNIERI OD APOLLO’S HEGEMONY – wsparcie procesów zapamiętywania

 

ASHWAGANDHA JAKO WSPARCIE W UZALEŻNIENIACH

Uzależnienie definiuje się jako złożone, przewlekłe zaburzenie mózgu związane z fizycznym i psychicznym uzależnieniem od substancji chemicznych, leków lub aktywności. Charakteryzuje się zmianami w zachowaniu, myśleniu, funkcjach ciała, uczeniu się, pamięci i podejmowaniu decyzji. Dotyczy to głównie używania alkoholu, kokainy, nikotyny, marihuany, opioidów, kofeiny, środków wziewnych lub uprawiania hazardu.

Zgodnie z doniesieniami naukowymi, Ashwagandha hamuje stymulację krążenia neuronowego i transmisję dopaminy, szczególnie w brzusznym obszarze nakrywkowym neuronów dopaminergicznych oraz w powłoce jądra półleżącego, zapobiegając w ten sposób zmianom zachowania i zmianom biochemicznym spowodowanym przez elektrochemiczne i neurochemiczne modyfikacje wywołane morfiną i etanolem. W badaniach na gryzoniach, esktrakt z Ashwagandhy wskazywał na zmniejszone preferowanie miejsca zawierającego nikotynę. Wydaje się, że efekt ten może odnosić się do modulacji nikotynowego receptora cholinergicznego. Ponadto odnotowano również synergiczny potencjał Ashwagandhy z różnymi innymi roślinami w formułowaniu beznikotynowej formuły antynikotynowej.

Ashwagandha zdaje się powodować zmniejszenie zarówno lęku przed odstawieniem, jak i spożycia etanolu. Dominujący mechanizm zaangażowany w przeciwdziałanie uzależnieniu polega na modulacji układu GABAergicznego i serotoninergicznego. W świetle tych danych stwierdzono, że Ashwagandha jest skuteczna w odwracaniu uzależnienia.

 

ASHWAGANDHA W ADHD

ADHD jest heterogenicznym zaburzeniem mózgu związanym z rozpraszaniem uwagi lub brakiem uwagi, któremu może towarzyszyć nadpobudliwość. Zakłóca głównie funkcjonowanie i rozwój poprzez zmianę i przerwanie proceców koncentracji, zadań, myślenia, rozmów, uwagi, decyzji, zachowania itp. Współwystępuje z szeregiem zaburzeń mózgu, w tym z zaburzeniami nastroju, lęku i zachowania. Charakteryzuje się zmianą wychwytu zwrotnego dopaminy i noradrenaliny, dlatego leki blokujące aktywność dopaminergiczną i noradrenergiczną hamują ADHD.

W jednym z badań opisano immunomodulujące i ośrodkowe działanie nowych glikowitanolidów, głównie sitoindozydu IX i sitoindozydu X, w dawce 50–200 mg/kg. Tak więc stwierdzono, że Ashwagandha jest korzystna w ADHD ze względu na jej działanie immunomodulujące i na ośrodkowy układ nerowowy, głównie w stresie, pamięci i uczeniu się. Jednak dalsze badania, obejmujące zarówno badania na zwierzętach, jak i badania kliniczne, są wymagane, aby ujawnić mechanistyczną ścieżkę Ashwagandha w ADHD.

 

LION’S MANE – grzyb wykazujący działanie wspierające stymulację BDNF

 

 

BIBLIOGRAFIA:

Speers AB, Cabey KA, Soumyanath A, Wright KM. Effects of Withania somnifera (Ashwagandha) on Stress and the Stress- Related Neuropsychiatric Disorders Anxiety, Depression, and Insomnia. Curr Neuropharmacol. 2021;19(9):1468-1495. doi:

Durg, S., Dhadde, S.B., Vandal, R., Shivakumar, B.S., Charan, C.S., 2015. Withania somnifera (Ashwagandha) in neurobehavioural disorders induced by brain oxidative stress in rodents: a systematic review and meta-analysis. J. Pharm. Pharmacol. 67 (7), 879–899.

56–61.
Mukherjee, S., Kumar, G., Patnaik, R., 2019. Withanolide A penetrates brain via intra-

Elhadidy, M.E., Sawie, H.G., Meguid, N.A., Khadrawy, Y.A., 2018. Protective effect of ashwagandha (Withania somnifera) against neurotoxicity induced by aluminum chloride in rats. Asian Pac. J. Trop. Biomed. 8 (1), 59.

injury in mice. Xenobiotica 1–29.
Murakami, T., Shoji, M., Imai, Y., Inoue, H., Kawarabayashi, T., Matsubara, E., Harigaya,

Gupta, M., Kaur, G., 2019. Withania somnifera (L.) Dunal ameliorates neurodegeneration and cognitive impairments associated with systemic inflammation. BMC Compl. Alternative Med. 19 (1), 1–18.

Y., Sasaki, A., Takahashi, R., Abe, K., 2004. Pael‐R is accumulated in Lewy bodies of Parkinson’s disease. Ann. Neurol.: Off. J. Am. Neurol. Assoc. Child Neurol. Soc. 55 (3), 439–442.

Gupta, S.K., Dua, A., Vohra, B.P.S., 2003. Withania somnifera (Ashwagandha) attenuates antioxidant defense in aged spinal cord and inhibits copper induced lipid peroxida- tion and protein oxidative modifications. Drug Metabol. Drug Interact. 19 (3), 211–222.

Muruganandam, A.V., Kumar, V., Bhattacharya, S.K., 2002. Effect of poly herbal for- mulation, EuMil, on chronic stress-induced homeostatic perturbations in rats. Indian J. Exp. Biol. 40 (10), 1151–1160.

Hepper, F.N., 1991. Old World Withania (Solanaceae): a taxonomic review and key to the species. In: Hawkes, Lester, Nee & Estrada (Eds.), Solanaceae III: Taxonomy, Chemistry, Evolution. Royal Botanic Gardens Kew and Linnean Society of London.

Nagashayana, N., Sankarankutty, P., Nampoothiri, M., Mohan, P., Mohanakumar, K., 2000. Association of L-DOPA with recovery following Ayurveda medication in Parkinson’s disease. J. Neurol. Sci. 176 (2), 124–127.

Jain, S., Shukla, S.D., Sharma, K., Bhatnagar, M., 2001. Neuroprotective effects of Withania somnifera dunn. In hippocampal sub‐regions of female albino rat. Phytother Res. 15 (6), 544–548.

Parihar, M.S., Hemnani, T., 2004. Alzheimer’s disease pathogenesis and therapeutic in- terventions. J. Clin. Neurosci. 11 (5), 456–467.

Jayaprakasam, B., Padmanabhan, K., Nair, M.G., 2009. Withanamides in Withania som- nifera fruit protect PC‐12 cells from β‐amyloid responsible for Alzheimer’s disease. Phytother Res. 24 (6), 859–863.

Patel, P., Julien, J.-P., Kriz, J., 2015. Early-stage treatment with Withaferin A reduces levels of misfolded superoxide dismutase 1 and extends lifespan in a mouse model of amyotrophic lateral sclerosis. Neurotherapeutics 12 (1), 217–233.

Kataria, H., Wadhwa, R., Kaul, S.C., Kaur, G., 2012. Water extract from the leaves of Withania somnifera protect RA differentiated C6 and IMR-32 cells against glutamate- induced excitotoxicity. PloS One 7 (5), e37080.

Pingali, U., Pilli, R., Fatima, N., 2014. Effect of standardized aqueous extract of Withania somnifera on tests of cognitive and psychomotor performance in healthy human participants. Pharmacogn. Res. 6 (1), 12–18.

Kaur, P., Mathur, S., Sharma, M., Tiwari, M., Srivastava, K.K., Chandra, R., 2001. A biologically active constituent of withania somnifera (ashwagandha) with antistress activity. Indian J. Clin. Biochem. 16 (2), 195–198.

Prabu, P.C., Panchapakesan, S., 2015. Prenatal developmental toxicity evaluation of Withania somnifera root extract in Wistar rats. Drug Chem. Toxicol. 38 (1), 50–56.

Khan, B., Ahmad, S.F., Bani, S., Kaul, A., Suri, K.A., Satti, N.K., Athar, M., Qazi, G.N., 2006. Augmentation and proliferation of T lymphocytes and Th-1 cytokines by Withania somnifera in stressed mice. Int. Immunopharm. 6 (9), 1394–1403.

Prabu, P.C., Panchapakesan, S., Raj, C.D., 2013. Acute and sub-acute oral toxicity as- sessment of the hydroalcoholic extract of Withania somnifera roots in Wistar rats. Phytother Res. 27 (8), 1169–1178.

Konar, A., Shah, N., Singh, R., Saxena, N., Kaul, S.C., Wadhwa, R., Thakur, M.K., 2011. Protective role of Ashwagandha leaf extract and its component withanone on sco- polamine-induced changes in the brain and brain-derived cells. PloS One 6 (11), e27265.

Prakash, J., Chouhan, S., Yadav, S.K., Westfall, S., Rai, S.N., Singh, S.P., 2014. Withania somnifera alleviates parkinsonian phenotypes by inhibiting apoptotic pathways in dopaminergic neurons. Neurochem. Res. 39 (12), 2527–2536.

Kuboyama, T., Tohda, C., Komatsu, K., 2006. Withanoside IV and its active metabolite, sominone, attenuate Abeta(25-35)-induced neurodegeneration. Eur. J. Neurosci. 23 (6), 1417–1426.

Purdie, R.W., Symon, D.E., Haegi, L., 1982. Solanaceae. Flora Aust. 29, 184.
Raghavan, A., Shah, Z.A., 2014. Withania somnifera improves ischemic stroke outcomes by attenuating PARP1-AIF-mediated caspase-independent apoptosis. Mol. Neurobiol.

Kuboyama, T., Tohda, C., Komatsu, K., 2014. Effects of Ashwagandha (roots of Withania somnifera) on neurodegenerative diseases. Biol. Pharm. Bull. 37 (6), 892–897. Kuboyama, T., Tohda, C., Zhao, J., Nakamura, N., Hattori, M., Komatsu, K., 2002. Axon-

52, 1093–1105.
Raghavan, A., Shah, Z.A., 2015. Withania somnifera: a pre-clinical study on neuror or dendrite-predominant outgrowth induced by constituents from Ashwagandha.

egenerative therapy for stroke. Neural Regen. Res. 10 (2), 183–185Singh, B., Saxena, A.K., Chandan, B.K., Gupta, D.K., Bhutani, K.K., Anand, K.K., 2001. Adaptogenic activity of a novel, withanolide-free aqueous fraction from the roots of Withania somnifera Dun. Phytother Res. 15 (4), 311–318.

Kurapati, K.R., Samikkannu, T., Atluri, V.S., Kaftanovskaya, E., Yndart, A., Nair, M.P., 2014. beta-Amyloid1-42, HIV-1Ba-L (clade B) infection and drugs of abuse induced degeneration in human neuronal cells and protective effects of ashwagandha (Withania somnifera) and its constituent Withanolide A. PloS One 9 (11), e112818.

Singh, M., Ramassamy, C., 2017. In vitro screening of neuroprotective activity of Indian medicinal plant Withania somnifera. J. Nutr. Sci. 6.

Liu, Z., Zhou, T., Ziegler, A.C., Dimitrion, P., Zuo, L., 2017. Oxidative Stress in Neurodegenerative Diseases: from Molecular Mechanisms to Clinical Applications. Oxidative Medicine and Cellular Longevity 2017.

Singh, R.H., Narsimhamurthy, K., Singh, G., 2008. Neuronutrient impact of Ayurvedic Rasayana therapy in brain aging. Biogerontology 9 (6), 369–374.

Lopresti, A.L., Smith, S.J., Malvi, H., Kodgule, R., 2019. An investigation into the stress- relieving and pharmacological actions of an ashwagandha (Withania somnifera) ex- tract: a randomized, double-blind, placebo-controlled study. Medicine 98 (37).

Surathi, P., Jhunjhunwala, K., Yadav, R., Pal, P.K., 2016. Research in Parkinson’s disease in India: a review. Ann. Indian Acad. Neurol. 19 (1), 9.

M, K., 1955. Makhzan-ul-Mufradat. Nadeem University Printers, Lahore, pp. 75–76. Manjunath, M., 2015. Standardized extract of Withania somnifera (Ashwagandha)

Uddin, M.S., Al Mamun, A., Kabir, M.T., Jakaria, M., Mathew, B., Barreto, G.E., Ashraf, G.M., 2019. Nootropic and anti-Alzheimer’s actions of medicinal plants: molecular insight into therapeutic potential to alleviate Alzheimer’s neuropathology. Mol. Neurobiol. 56 (7), 4925–4944.

markedly offsets rotenone-induced locomotor deficits, oxidative impairments and

Uddin, Q., Samiulla, L., Singh, V., Jamil, S., 2012. Phytochemical and Pharmacological Profile of Withania somnifera Dunal: A Review.

neurotoxicity in Drosophila melanogaster. J. Food Sci. Technol. 52 (4), 1971–1981. Manjunath, M.J., Muralidhara, 2013. Effect of Withania somnifera supplementation on

Van Wyk, B.-E., Wink, M., 2004. Medicinal Plants of the World. Briza Publications, Pretoria.

rotenone-induced oxidative damage in cerebellum and striatum of the male mice

Vareed, Shaiju, K., AlisonBauer, K., KavithaNair, M., Liu, Yunbao, Jayaprakasam, Bolleddula, Muraleedharan, G. Nair., 2014. Blood–brain barrier permeability of bioactive withanamides present in Withania somnifera fruit extract. Phytotherapy research 28 (8), 1260–1264.

brain. Cent. Nerv. Syst. Agents Med. Chem. 13 (1), 43–56.
Manjunath, M.J., Muralidhara, 2015. Standardized extract of Withania somnifera

(Ashwagandha) markedly offsets rotenone-induced locomotor deficits, oxidative impairments and neurotoxicity in Drosophila melanogaster. J. Food Sci. Technol. 52 (4), 1971–1981.

Ven Murthy, M., K Ranjekar, P., Ramassamy, C., Deshpande, M., 2010. Scientific basis for the use of Indian ayurvedic medicinal plants in the treatment of neurodegenerative disorders: 1. Ashwagandha. Cent. Nerv. Syst. Agents Med. Chem. {Former Curr. Med. Chem. Cent. Nerv. Syst. Agents} 10 (3), 238–246.

 

https://www.instagram.com/karol.skotniczny/
Nazywam się Karol i jestem związany z treningiem siłowym od 2012 roku. Nie twierdzę bynajmniej, że jest to moje jedyne zainteresowanie. Choć grunt pod mój ogólny rozwój budował się w oparciu o podnoszenie ciężarów i kształtowanie sylwetki to był to jedynie zalążek. Obecnie to wszelaki przejaw asymilacji literatury naukowej idealnie odzwierciedla moje podejście do sportu i zachowania zdrowia. Zgłębianie teorii by móc użyć ją w praktyce, jest dla mnie kluczowe w kontekście moich zainteresowań takich jak żywienie, trening siłowy, przygotowanie motoryczne i szeroko rozumiane wsparcie zdolności wysiłkowych.

    Dodaj swój komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.*