Nauka, ze wskazaniem na dziedzinę psychiatrii, przeżywa swój renesans w kontekście badań nad psychodelikami. Są to substancje, które uznano za nielegalne pod koniec lat 60, jednakże teraz powraca wizja ich stosowania w celach klinicznych, ze względu na niezwykle optymistyczne wyniki badań. Szczególny potencjał upatruje się w schorzeniach takich jak depresja lekooporna oraz zespół stresu pourazowego (PTSD). Nie ma wątpliwości, że psychedeliki wpływają na podstawowe funkcje Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN). Dlatego są coraz częściej badane jako terapeutyczne środki na zaburzenia psychiczne. We współczesnej farmakologii termin „psychodelik” odnosi się do substancji aktywnie działających na ośrodkowy układ nerwowy, które pierwotnie wywołują swoje efekty poprzez aktywację receptora serotoninowego 5-HT2A. Klasycznymi psychodelikami są produkty naturalne: psilocybina, N,N-dimetylotryptamina (DMT), 5-MeO-DMT, meskalina i półsyntetyczna pochodna sporyszu, dietyloamid kwasu lizergowego (LSD). Czy jest to chwilowa „moda badawcza” czy realna potencjalna rewolucja w leczeniu zaburzeń psychicznych?
WPŁYW PSYCHODELIKÓW NA NEUROPLASTYCZNOŚĆ I NEUROGENEZĘ
Niezwykle silny potencjał psychodelików upatruje się ze względu na ich wpływ na plastyczność mózgu. Zdają się one bowiem nasilać proces neuroplastyczność, gdzie termin ten opisuje proces zmian w funkcjonalnej łączności w sieciach neuronalnych. Znaczy to nic innego jak nasilenie komunikacji oraz optymalizacja powiązań pomiędzy poszczególnymi neuronami w mózgu. Kliniczne stosowanie psychodelików może więc pozytywnie oddziaływać na tworzenie lub reorganizację schematów komunikacyjnych w mózgu. Adaptacyjne zmiany obejmują interakcje wielokomórkowe w tym neurony, mikroglej, astrocyty i oligodendrocyty.
Psychodeliki mogą wywoływać tak zwany stan podwyższonej entropii mózgu, co skutkuje zwiększoną zdolnością uczenia się i „oduczania się” pewnych informacji. Takie działanie może być terapeutyczne i prawdopodobnie wiąże się ze zwiększonymi mechanizmami plastyczności neuronalnej na poziomie komórkowym. Wydaje się być to idealne wsparcie dla psychoterapii, która zwykle polega na ponownym uczeniu się i zmianie dane wzorca zachowania, które powoduje zmiany funkcjonalne w mózgu.
Cechą terapii psychodelicznej jest długotrwały efekt już po jednym zabiegu. Przyczyna tego jest niejasna, ale prawdopodobnie dotyczy to zmian w ekspresji genów lub czynników epigenetycznych leżących u podstaw utrzymania, normalizowanych przez leczenie, procesów nerwowych. Istnieje kilka znanych genów zaangażowanych w plastyczność synaptyczną, których ekspresja zmienia się w odpowiedzi na psychodeliki.
Poza nasileniem procesu neuroplastyczności, psychodeliki zdają się stymulować neurogenezę czyli proces powstawania nowych komórek nerwowych. Przykładowo podawanie DMT indukuje proliferację neuronalnych komórek progenitorowych i neurogenezę hipokampa dorosłych in vivo poprzez aktywację specyficznych receptorów. Istnieje więc hipoteza, że szlaki sygnalizacji neurotroficznej i promujące neuroplastyczność aktywowane przez psychodeliki są kluczem do mechanizmów działania efektu terapeutycznego.
LION’S MANE OD APOLLO’S HEGEMONY – produkt wspierający procesy kognitywne i zdrowie mózgu
INNE MECHANISTYCZNE MECHANIZMY DZIAŁANIA PSYCHODELIKÓW
Innym potencjalnym mechanizmem, często pomijanym jest zaangażowanie mikrogleju dla efektu terapeutycznego, ponieważ większość, jeśli nie cała uwaga była skupiona na neuronach w mechanizmie działania psylocybiny i innych psychodelików. Mikroglej to specyficzne tkankowo, samoodnawialne makrofagopodobne komórki OUN, które różnią się od innych typów komórek, ponieważ pojawiają się w mózgu i rdzeniu kręgowym podczas rozwoju płodu. Mikroglej w czasie swojego dożywotniego przebywania w środowisku OUN przybiera specyficzne cechy i funkcje komórek odpornościowych. Mikrogleje są bardzo mobilne, nieustannie skanują środowisko, są gotowe do reagowania na urazy i infekcje oraz biorą czynny udział w „przebudowie” synaptycznej i regeneracji tkanki nerwowej. Modulują usuwanie niepotrzebnych połączeń i tworzenie nowych.
Spekuluje się, że psychodeliki mogą stymulować plastyczność neuronalną poprzez regulację mikrogleju, zwłaszcza, że wiele receptorów docelowych dla działania psychodelików, jest obecnych na mikrogleju jak chociażby receptory 5-HT2A, 5-HT2B i 5-HT7. Innym interesującym zjawiskiem jest wzajemność w dynamice oddziaływań pomiędzy neuronami, a mikroglejem. Na przykład aktywacja receptorów NMDA na dendrytach pojedynczego neuronu może stymulować wzrost mikrogleju.
PROCESY NEURODEGENERACYJNE I POTENCJAŁ NAPRAWCZY PSYCHODELIKÓW
BARIERA KREW – MÓZG
Jedną z przyczyn zmian neurodegeneracyjnych mózgu jest destabilizacja bariery krew-mózg. Bariera ta jest specyficzną strukturą, która składa się z ciasnej warstwy astrocytów, jest selektywnie przepuszczalna i oddziela śródmózgowy układ krążenia od krwi obwodowej, chroniąc mózg przed urazami chemicznymi i biologicznym. Bariera krew-mózg składa się z wielu komórek i wielobiałkowych kompleksów, których rozpad związany jest ze specyficznymi dla mózgu uszkodzeniami i neurodegeneracją, która zdaje się być przyczyną poważnych chorób. Przykładowo, zakłócenie bariery krew-mózg obserwuje się również w genetycznym mysim modelu schizofrenii i może być zaangażowane w patologię zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Wydaje się, że zastosowanie psychodelików w kontekście utrzymania łączności bariery krew-mózg, odnosi się do ich przeciwzapalnego działania. Specyficzna kumulacja cytokin zapalnych w obrębie układu nerwowego jest jednym z czynników wpływających na uszkodzenie bariery krew-mózg. Na modelach komórkowych, zastosowanie psychodelików prowadziło do obniżenia ekspresji czynników prozapalnych. Obserwacje te potwierdziły się również na modelach mysich, gdzie zastosowanie DMT po udarach, zmniejszało stan zapalny układu nerwowego oraz przyśpieszało poprawę zdolności motorycznych. Chociaż nie zostało to jeszcze potwierdzone w tkankach mózgu, kilka psychodelików, w tym LSD i psylocybina, okazało się mieć silne efekty przeciwzapalne w tkankach obwodowych i mogą tym samym stanowić potencjalnie skuteczne terapie neuropatologii związanych ze stanem zapalnym.
STRES OKSYDACYJNY
Jednym z czynników nasilających proces neurodegeneracji w układzie nerwowym jest stres oksydacyjny. Uszkodzenia wynikające z nasilonych procesów oksydacji występują z powodu braku równowagi między wolnymi rodnikami, reaktywnymi formami tlenu (ROS) i reaktywnymi formami azotu (RNS) oraz obecnością przeciwutleniaczy i białek antyoksydacyjnych. Gdy komórki nie są w stanie zneutralizować nadmiaru reaktywnych cząsteczek, mogą one indukować uszkodzenie mitochondriów, błony komórkowej oraz DNA. Podwyższony stres oksydacyjny i zaburzenia równowagi oksydacyjnej obserwuje się w wielu stanach psychicznych, takich jak ciężkie zaburzenia depresyjne, schizofernia, choroba afektywna dwubiegunowa oraz zaburzenie lękowe.
Okazuje się, że substancje psychodeliczne posiadają potencjał oksydacyjny. Przykładowo, psychodeliczny napar zwany ayahuascą, ze względu na zawartość dwóch składników takich jak harmina i harmalina, które są inhinitorami monoaminooksydazy, posiada zdolności przeciwutleniające. Co więcej, posiadają one zdolność do indukowania gliogenezy i migracji neuronalnych komórek progenitorowych.
Kolejny antyoksydacyjny efekt psychodelików, takich jak psilocybina i DMT, może pojawić się w wyniku aktywacji receptora 5-HT1A. W badaniach na liniach komórkowych, substancje te zmniejszały szkody wyrządzone przez substancje utleniające.
PSYCHODELIKI A CIĘŻKIE ZABURZENIA DEPRESYJNE
Początkowe badania nad psychodelikami i zaburzeniami depresyjnymi oraz zespole stresu pourazowego mieszczą się w okresie lat 1950-1970. Sfinansowano ponad 130 badań w kontekście potencjału terapeutycznego psychodelików, jednak rygor tychże badań nie odpowiadał obecnym standardom i brakowało im odpowiedniej kontroli. Badania te dały jednak sporo podejrzeń i wyznaczyły kierunek dla dzisiejszego renesansu badawczego nad psychodelikami.
Obecnie na świecie na depresję cierpi 264 mln osób, z czego 60–70% nie reaguje na pierwsze leczenie, a 30–40% nie reaguje na żadną farmakoterapię. Na całym świecie każdego roku około 800 000 osób popełnia samobójstwo, a samobójstwo jest drugą najczęstszą przyczyną śmierci wśród młodych ludzi w wieku od 18 do 29 lat. W leczeniu ciężkich zaburzeń depresyjnych stosuje się kilka leków. Należą do nich odwracalne inhibitory monoaminooksydazy (RIMA), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), jednak około jedna trzecia pacjentów nie reaguje na te konwencjonalne metody leczenia i określa się je mianem depresji opornej na leczenie.
Dużym potencjałem terapeutycznym cechuje się psylocybina. Dwa przełomowe badania wykazały, że poprawia ona samopoczucie pacjentów z rakiem, gdy jest stosowana razem z psychoterapią. Odkryli, że tylko pojedyncze podanie psylocybiny pacjentom przyniosło znaczną ulgę od stresu psychospołecznego związanego z rakiem, z pozytywnymi skutkami behawioralnymi utrzymującymi się przez 6 miesięcy trwania badań. Pacjenci zgłaszali poprawę postawy życiowej, nastroju, interakcji społecznych oraz klinicznie ocenioną remisję ciężkich zaburzeń depresyjnych i lęku. Wyraźną zaletą psychoterapii wspomaganej psychodelikami jest podanie jednej lub dwóch dawek, które są co najmniej tak samo skuteczne jak codzienna dawka klasycznych leków przeciwpsychotycznych. Sesje psychoterapii wspomaganej psychodelikami są oceniane jako zadowalające w leczeniu lęku i poważnych zaburzeń depresyjnych.
Wydaje się, że są to następstwa pozytywnych zmian na poziomie mózgu. Badania obrazowania przy użyciu fMRI do skanowania mózgów osób z depresją zmapowały funkcjonalne zmiany w łączności sieci neuronowej i mogą one mieć znaczenie dla terapeutycznych efektów działania psylocybiny. Jeden z proponowanych mechanizmów przeciwdepresyjnych psychodelików obejmuje stymulację receptorów 5-HT2A, a następnie wpływy na funkcjonalną łączność w stanie spoczynku. Uplastycznia to proces przesyłania informacji na poziomie neuronalnym. Warto zaznaczyć, że pacjenci z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi posiadają sztywny sposób przetwarzania rzeczywistości przez stałe połączenia nerwowe co utrudnia uniknięcie negatywnych wzorców myślowych. W pewnym sensie, zastosowanie psychodelików „resetuje” niewłaściwe połączenia neuronalne, zdejmując sztywny i negatywny schemat, ustępując połączeniom optymalnym. Działanie to można porównać do defibrylatora resynchronizującego sygnały elektrofizjologiczne w sercu.
Efekt terapeutyczny zdaje się również zależeć od doświadczeń podczas psychodelicznej sesji terapeutycznej, niezależnie od mechanizmów fizjologicznych. W niedawno opublikowanym badaniu klinicznym, które było pierwszym bezpośrednim porównaniem psylocybiny z SSRI (escitalopramem) w leczeniu ciężkich zaburzeń depresyjnych, oba związki wydawały się mieć podobne efekty terapeutyczne. Warto jednak zaznaczyć, że na przestrzeni badania podano dwie dawki psylocybiny w porównaniu z chronicznym dawkowaniem SSRI.
ALPHA GPC OD APOLLO’S HEGEMONY – suplement wspierający produkcję acetylocholiny w mózgu
PSYCHODELIKI A ELASTYCZNOŚĆ POZNAWCZA
Sugeruje się, że substancje psychodeliczne mogą wpływać na poprawę elastyczności poznawczej i psychologicznej. Kilka badań wykazało, że psychodeliki mogą zwiększać elastyczność psychologiczną, definiowaną jako reakcję adaptacyjną, którą ludzie mogą zastosować na różne stresory. Stwierdzono, że elastyczność psychologiczna pośredniczyła w zmniejszaniu niepokoju i depresji, po zastosowaniu psychodelików. Inne badanie wykazało, że psychoterapia wspomagana psychodelikami zwiększyła elastyczność poznawczą i elastyczność psychologiczną do 4 tygodni po leczeniu. W kolejnej pracy, wykazało, że elastyczność poznawcza wzrosła od wartości wyjściowej, jak zmierzono testem PCET. PCET polega na wskazaniu, który z czterech obrazów nie pasuje do pozostałych zgodnie ze zmieniającym się zestawem kryteriów, testując zdolność uczestników do szybkiego dostosowania się do nowych kryteriów przy minimalnych błędach. Mniej błędów w zmianach w tym zadaniu wskazuje na większą elastyczność poznawczą. Wywołane psychodelikami zmiany elastyczności poznawczej i psychologicznej mogą potencjalnie wyjaśniać pozytywne efekty psychodelików, jako że upośledzenia elastyczności poznawczej i psychologicznej były związane z różnymi zaburzeniami, w tym z depresją.
PSYCHODELIKI A MINDFULNESS
Psychodeliki podawane we właściwym zestawie i otoczeniu mogą zwiększać uważność i bycie obecnym tu i teraz. Istnieje synergiczny związek między psychodelikami a medytacją. Wcześniejsze doświadczenie z medytacją może pomóc ludziom w nawigacji ich psychodelicznym doświadczeniem. Badanie nad psylocybiną wykazało, że otrzymanie instrukcje w medytacji oraz psylocybinę, miało więcej korzyści niż warunki otrzymujące samą psylocybinę lub same instrukcje medytacji. W 5-dniowym badaniu odosobnienia medytacyjnego, podanie psylocybiny praktykującym uważność spowodowało silne doznanie rozpadu ego i późniejsze pogłębienie praktyk medytacyjnych niż u tych, którzy nie otrzymali psylocybiny. W badaniu przekrojowym stwierdzono, że wcześniejsze stosowanie psychodelików było silnie związane z angażowaniem się w praktyki uważności, a obie praktyki wiązały się z poprawą dobrego samopoczucia.
WPŁYW PSYCHODELIKÓW NA KONTAKTY SPOŁECZNE
Psychodeliki wywierają skutki społeczne poprzez nasilenie uczucia więzi i empatii. Klasyczne psychodeliki często wywołują silne uczucia połączenia z innymi ludźmi oraz z naturą. Poczucie więzi z innymi przyczynia się również do doświadczania większego znaczenia życiowego i ułatwia bardziej świadomy sposób życia. Poczucie więzi może również przyczynić się do złagodzenia depresji i lęku przed śmiercią, ponieważ doświadczenie bezpośrednio kwestionuje wcześniejsze nieadaptacyjne przekonania o sobie. Skrajne przypadki więzi mogą wystąpić podczas poczucia rozpadu ego, które może obejmować zarówno wzmocnienie przynależności, jak i utratę lęków i obaw.
Psychodeliki są często używane w ustrukturyzowanych kontekstach społecznych. Takie konteksty, które obejmują tradycyjne i współczesne rytuały grupowe, mogą wpływać na wyniki stosowania psychodelików. Oprócz poczucia więzi społecznej, psychodeliki mogą wpływać na empatię. Empatia jest różnie definiowana, czasami w sposób podkreślający odczuwanie tego, co czują inni, a czasami jako współczująca troska o innych. Badania nad psylocybiną i LSD wskazywały wzrost wyników w testach empatii, po ich zastosowaniu co wskazuje na potencjalnie korzystny wpływ.
WPŁYW PSYCHODELIKÓW NA PROCESY EMOCJONALNE
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych psychodeliki były stosowane jako dodatki do psychoterapii w celu ułatwienia uwalniania emocji i złagodzenia obciążonych emocjonalnie blokad pamięci. Nowsze badania na zdrowych ochotnikach, jak również pacjentach z różnymi zaburzeniami psychicznymi potwierdziły, że psylocybina i LSD zwiększają pozytywny nastrój, pobudzenie emocjonalne i wrażliwość, i mogą prowadzić do przełomów emocjonalnych, które polegają na przezwyciężeniu trudnych emocji lub wspomnień i tym samym doświadczenie uwolnienia emocjonalnego.
Badając przetwarzanie emocji, różne badania wykazały, że psychodeliki mogą zmniejszyć reakcję na negatywne bodźce emocjonalne w kontrolowanych warunkach badawczych. Na przykład, LSD i psylocybina, zależnie od dawki zmniejszyły rozpoznawanie negatywnej mimiki u zdrowych uczestników. Zgodnie z tym, psylocybina zmniejszała subiektywne rozróżnianie między przestraszonymi i neutralnymi twarzami oraz kodowanie przerażonych twarzy. W innym badaniu zmniejszona reakcja na widok przerażonych twarzy była związana ze zmniejszoną aktywnością w obszarach limbicznych mózgu, podczas gdy nastąpiło zmniejszenie aktywności w odpowiedzi na szczęśliwe twarze w obszarach limbicznych i prawo-skroniowo-potylicznych obszarach mózgu. Ponadto, psylocybina i LSD wywołały zredukowane reakcje neuronalne na negatywne bodźce w ciele migdałowatym, a efekt ten korelował wzrostem pozytywnego nastroju. Dodatkowo, zmiany pozytywnego nastroju po małej dawce (microdosing) LSD okazały się skorelowane ze zwiększoną funkcjonalną łącznością stanu spoczynku między ciałem migdałowatym a korą czołową.
MIKRODAWKOWANIE PSYCHODELIKÓW – NAJNOWSZE DOWODY NAUKOWE
Międzynarodowe badanie prowadzone przez badaczy z UBC Okanagan sugeruje, że wielokrotne stosowanie małych dawek psychodelików, takich jak psylocybina lub LSD, może być cennym narzędziem dla osób zmagających się z lękiem i depresją. Badanie, niedawno opublikowane w Scientific Reports, wykazało mniej objawów lęku i depresji, oraz lepsze samopoczucie wśród osób, które zgłosiły spożywanie psychodelików w małych ilościach lub stosujących mikrodawkowanie, w porównaniu z tymi, które tego nie robiły. Mikrodawkowanie polega na regularnym, samodzielnym podawaniu substancji psychodelicznych w ilościach wystarczająco małych, aby nie zaburzać normalnego funkcjonowania poznawczego.
Badanie to uwzględniało w analizie ponad 8000 osób dorosłych, którzy stosują mikrodawki w celu leczenia chorób psychicznych i poprawy ich samopoczucia, a nie tylko w celu uzyskania „haju”. Te przekrojowe wyniki są obiecujące i podkreślają potrzebę dalszych badań w celu lepszego określenia wpływu czynników, takich jak dawkowanie psychodelików.
W kolejnym badaniu, tym razem eksperymentalnym, zbadano efekty czterech powtarzanych niskich dawek LSD, podawanych w warunkach laboratoryjnych co trzy do czterech dni. Jedna grupa uczestników otrzymała 13 mikrogramów leku, druga grupa otrzymała 26 mikrogramów, a trzecia otrzymała placebo. Dla porównania, dawki używane rekreacyjnie dla uzyskania doznać psychodelicznych wynoszą 100-200 mikrogramów. Do badania wybrano LSD, ponieważ jest to najczęściej stosowany lek psychodeliczny w mikrodawkowaniu. Uczestnicy otrzymywali leki podczas pięciogodzinnych, nadzorowanych sesji laboratoryjnych. Uczestniczyli również w sesji kontrolnej bez narkotyków trzy do czterech dni po ostatniej dawce. Uczestnikom nie powiedziano, jaki rodzaj leku był testowany w badaniu – czy był to stymulant, środek uspokajający czy halucynogen – ani że badanie dotyczyło mikrodozowania.
Uczestnicy wykonywali zadania poznawcze i emocjonalne zarówno podczas sesji podawania leku, jak i podczas sesji kontrolnej bez leku, aby ocenić ich nastrój i sprawność umysłową. Niektórzy uczestnicy, którzy otrzymali wyższą dawkę, zgłaszali, że odczuwali skromny „haj” podczas sesji lekowych, ale efekty były łagodne.
Mikrodozowanie LSD nie poprawiało nastroju ani nie wpływało na wyniki uczestników w testach poznawczych, ani podczas sesji lekowych, ani podczas sesji kontrolnej. Wyniki są więc rozczarowujące. Badanie potwierdziło, że mikrodozowanie LSD jest bezpieczne. Nie było to zaskoczeniem, ponieważ poprzednie badania na ludziach i zwierzętach nie wykazały toksycznego działania LSD, nawet w wysokich dawkach. Naukowcy mierzyli tętno uczestników, ciśnienie krwi i inne parametry życiowe i nie udokumentowali żadnych negatywnych skutków. Wydaje się jednak, że pozytywny wpływ mikrodozowania psychodelików, który widuje się w badaniach obserwacyjnych, może w większym stopniu wynikać z wysokich oczekiwać osób stosujących. W omawianej pracy, uczestnicy nie byli świadomi jaką substancję przyjmują.
KREATYNA OD TESTOSTERONE.PL – wsparcie zdrowia układu nerwowego
PODSUMOWANIE
Badania na psychodelikami przeżywają swój renesans i są niezwykle optymistyczne z punktu widzenia leczenie wielu chorób i zaburzeń psychicznych. Zdają się one posiadać fizjologiczne mechanizmy wspierające procesy neuroplastyczności i neurogenezy. Choć badań jest coraz więcej, nadal należy spoglądać na ten temat z dozą sceptycyzmu, gdyż z pewnością brakuje specjalistów, którzy mogliby zająć się łączeniem znanych terapii z sesjami psychodelicznymi. Co więcej, należy grubą kreską oddzielić kliniczne zastosowanie psychodelików z formą rekreacyjną. Nadal posiadają one wiele potencjalnych zagrożeń, szczególnie w wypadku osób z genetycznymi predyspozycjami do schizofrenii i stanów psychotycznych.
BIBLIOGRAFIA:
Chagas, L. D. S., Sandre, P. C., Ribeiro e Ribeiro, N. C. A., Marcondes, H., Oliveira Silva, P., Savino, W., & Serfaty, C. A. (2020). Environmental signals on microglial function during brain development, neuroplas- ticity, and disease. International Journal of Molecular Sciences, 21, 2111.
Carhart- Harris, R. L., Roseman, L., Bolstridge, M., Demetriou, L., Pannekoek, J. N., Wall, M. B., Tanner, M., Kaelen, M., McGonigle, J., Murphy, K., Leech, R., Curran, H. V., & Nutt, D. J. (2017). Psilocybin for treatment- resistant depression: fMRI- measured brain mecha- nisms. Scientific Reports, 7, 13187
Jefsen, O. H., Elfving, B., Wegener, G., & Müller, H. K. (2021). Transcriptional regulation in the rat prefrontal cortex and hip- pocampus after a single administration of psilocybin. Journal of Psychopharmacology, 35, 483– 493.
Morales- Garcia, J. A., Calleja- Conde, J., Lopez- Moreno, J. A., Alonso- Gil, S., Sanz- SanCristobal, M., Riba, J., & Perez- Castillo, A. (2020). N, N- dimethyltryptamine compound found in the hallucinogenic tea ayahuasca, regulates adult neurogenesis in vitro and in vivo. Translational
Chagas, L. D. S., Sandre, P. C., Ribeiro e Ribeiro, N. C. A., Marcondes, H., Oliveira Silva, P., Savino, W., & Serfaty, C. A. (2020). Environmental signals on microglial function during brain development, neuroplas- ticity, and disease. International Journal of Molecular Sciences, 21, 2111. https://doi.org/10.3390/ijms2
Quintero- Villegas, A., & Valdés- Ferrer, S. I. (2019). Role of 5- HT7 re- ceptors in the immune system in health and disease. Molecular Medicine, 26, 2.
Bajpai, A., Verma, A. K., Srivastava, M., & Srivastava, R. (2014). Oxidative stress and major depression. Journal of Clinical and Diagnostic Research: JCDR, 8, CC04- 07.
Li, S.- P., Wang, Y.- W., Qi, S.- L., Zhang, Y.- P., Deng, G., Ding, W.- Z., Ma, C., Lin, Q.- Y., Guan, H.- D., Liu, W., Cheng, X.- M., & Wang, C.- H. (2018). Analogous β- carboline alkaloids harmaline and harmine ameliorate scopolamine- induced cognition dysfunction by attenuating ace- tylcholinesterase activity, oxidative stress, and inflammation in mice. Frontiers in Pharmacology, 9, 346
Biswal, M. R., Ahmed, C. M., Ildefonso, C. J., Han, P., Li, H., Jivanji, H., Mao, H., & Lewin, A. S. (2015). Systemic treatment with a 5HT1a agonist induces anti- oxidant protection and preserves the retina from mitochondrial oxidative stress. Experimental Eye Research, 140, 94– 105
Crockett, A. M., Ryan, S. K., Vásquez, A. H., Canning, C., Kanyuch, N., Kebir, H., Ceja, G., Gesualdi, J., Zackai, E., McDonald- McGinn, D., Viaene, A., Kapoor, R., Benallegue, N., Gur, R., Anderson, S. A., & Alvarez, J. I. (2021). Disruption of the blood- brain barrier in 22q11.2 deletion syndrome. Brain, 144, 1351– 1360.
Patel, J. P., & Frey, B. N. (2015). Disruption in the blood- brain bar- rier: The missing link between brain and body inflammation in bipolar disorder?
Nardai, S., László, M., Szabó, A., Alpár, A., Hanics, J., Zahola, P., Merkely, B., Frecska, E., & Nagy, Z. (2020). N, N- dimethyltryptamine reduces infarct size and improves functional recovery following transient focal brain ischemia in rats. Experimental Neurology, 327, 113245.
Flanagan, T. W., Billac, G. B., Landry, A. N., Sebastian, M. N., Cormier, S. A., & Nichols, C. D. (2020). Structure– activity relationship analysis of psychedelics in a rat model of asthma reveals the anti- inflammatory pharmacophore. ACS Pharmacology & Translational Science, 4(2), 488– 502
De Gregorio, D., Enns, J. P., Nuñez, N. A., Posa, L., & Gobbi, G. (2018). d- Lysergic acid diethylamide, psilocybin, and other classic hallucinogens: Mechanism of action and potential therapeutic ap- plications in mood disorders. Progress in Brain Research (Elsevier), 69– 96.
Ross, S., Bossis, A., Guss, J., Agin- Liebes, G., Malone, T., Cohen, B., Mennenga, S. E., Belser, A., Kalliontzi, K., Babb, J., Su, Z., Corby, P., & Schmidt, B. L. (2016). Rapid and sustained symptom reduc- tion following psilocybin treatment for anxiety and depression in patients with life- threatening cancer: A randomized controlled trial. Journal of Psychopharmacology, 30, 1165– 1180.
Griffiths, R. R., Johnson, M. W., Carducci, M. A., Umbricht, A., Richards, W. A., Richards, B. D., Cosimano, M. P., & Klinedinst, M. A. (2016). Psilocybin produces substantial and sustained decreases in depression and anxiety in patients with life- threatening cancer: A randomized double- blind trial. Journal of Psychopharmacology, 30, 1181– 1197.
Carhart- Harris, R. L., Roseman, L., Bolstridge, M., Demetriou, L., Pannekoek, J. N., Wall, M. B., Tanner, M., Kaelen, M., McGonigle, J., Murphy, K., Leech, R., Curran, H. V., & Nutt, D. J. (2017). Psilocybin for treatment- resistant depression: fMRI- measured brain mecha- nisms. Scientific Reports, 7, 13187
Carhart- Harris, R., Giribaldi, B., Watts, R., Baker- Jones, M., Murphy- Beiner, A., Murphy, R., Martell, J., Blemings, A., Erritzoe, D., & Nutt, D. J. (2021). Trial of psilocybin versus escitalopram for depression. New England Journal of Medicine, 384, 1402– 1411.
Nichols, D. E., Johnson, M. W., & Nichols, C. D. (2017). Psychedelics as medicines: An emerging new paradigm. Clinical Pharmacology and Therapeutics, 101, 209– 219.
Carhart- Harris, R., Giribaldi, B., Watts, R., Baker- Jones, M., Murphy- Beiner, A., Murphy, R., Martell, J., Blemings, A., Erritzoe, D., & Nutt, D. J. (2021). Trial of psilocybin versus escitalopram for depression. New England Journal of Medicine, 384, 1402– 1411
Davis, A.K., Barrett, F.S., Griffiths, R.R., 2020. Psychological flexibility mediates the relations between acute psychedelic effects and subjective decreases in depression and anxiety. J. Context. Behav. Sci. 15, 39–45
Doss, M.K., Povaˇzan, M., Rosenberg, M.D., Sepeda, N.D., Davis, A.K., Finan, P.H., Barrett, F.S.N.-, 2021. Psilocybin therapy increases cognitive and neural flexibility in patients with major depressive disorder. Transl. Psychiatry 11 (1), 1–10
Soler, J., Elices, M., Franquesa, A., Barker, S., Friedlander, P., Feilding, A., Riba, J., 2016. Exploring the therapeutic potential of Ayahuasca: acute intake increases mindfulness-related capacities. Psychopharmacology 233 (5), 823–829
Griffiths, R.R., Johnson, M.W., Richards, W.A., Richards, B.D., Jesse, R., MacLean, K.A., Klinedinst, M.A., 2018. Psilocybin-occasioned mystical-type experience in combination with meditation and other spiritual practices produces enduring positive changes in psychological functioning and in trait measures of prosocial attitudes and behaviors. J. Psychopharmacol. 32 (1), 49–69. https://doi.org/ 10.1177/0269881117731279
Smigielski, L., Scheidegger, M., Kometer, M., Vollenweider, F.X., 2019. Psilocybin- assisted mindfulness training modulates self-consciousness and brain default mode network connectivity with lasting effects. Neuroimage 196, 207–215
Bloom, P., 2017. Against Empathy: The Case for Rational Compassion. Random House, New York, USA.
Sandison, R. A. & Whitelaw, J. D. Further studies in the therapeutic value of lysergic acid diethylamide in mental illness. J. Ment. Sci. 103, 332–343 (1957).
Studerus, E., Kometer, M., Hasler, F. & Vollenweider, F. X. Acute, subacute and long- term subjective effects of psilocybin in healthy humans: a pooled analysis of experimental studies. J. Psychopharmacol. 25, 1434–1452 (2011).
Roseman, L. et al. Emotional breakthrough and psychedelics: validation of the emotional breakthrough inventory. J. Psychopharmacol. 33, 1076–1087 (2019).
Carhart- Harris, R. L. et al. Implications for psychedelic- assisted psychotherapy: functional magnetic resonance imaging study with psilocybin. Br. J. Psychiatry 200, 238–244 (2012).
Dolder, P. C., Schmid, Y., Muller, F., Borgwardt, S. & Liechti, M. E. LSD acutely impairs fear recognition and enhances emotional empathy and sociality. Neuropsychopharmacology 41, 2638–2646 (2016).
Mueller, F. et al. Acute effects of LSD on amygdala activity during processing of fearful stimuli in healthy subjects. Transl Psychiatry 7, e1084 (2017).
Kraehenmann, R. et al. Psilocybin- induced decrease in amygdala reactivity correlates with enhanced positive mood in healthy volunteers. Biol. Psychiatry 78, 572–581 (2015).
Rootman, J.M., Kryskow, P., Harvey, K. et al. Adults who microdose psychedelics report health related motivations and lower levels of anxiety and depression compared to non-microdosers. Sci Rep 11, 22479 (2021).
de Wit H, Molla HM, Bershad A, Bremmer M, Lee R. Repeated low doses of LSD in healthy adults: A placebo-controlled, dose-response study. Addict Biol. 2022 Mar;27(2):e13143. doi: 10.1111/adb.13143. Epub 2022 Feb 1. PMID: 35106880.
