Jedzenie pełni bardzo ważną funkcję w życiu człowieka. Jest ono obecne podczas wielu ważnych uroczystości, na przykład podczas wesel czy urodzin. Zwykłe wyjście na obiad niesie za sobą coś więcej niż tylko napełnienie żołądka. Jedzenie jest bardzo ważnym elementem kultury i życia społecznego. Lubimy poznawać nowe kuchnie i testować nowe potrawy. Niektóre dania kojarzą nam się pozytywnie na przykład z dzieciństwem.
Po ciężkim dniu w pracy, na uczelni, w szkole siadasz na kanapie. Od rana zjadłeś/zjadłaś tylko jeden posiłek i masz ochotę zjeść wszystko co jest w domu. Zaczynasz mieć wilczy głód. Nie ważne czy jest ugotowane, surowe, ciepłe czy zimne. Po prostu pochłaniasz to w ekspresowym tempie, chcesz więcej i więcej. Kończysz dopiero wtedy, kiedy masz ochotę zwymiotować. Odczuwasz ogromne wyrzuty sumienia, nadal nie wiesz czemu to zrobiłeś/zrobiłaś,ale coś mówi Ci, że było warto.
Brzmi jak abstrakcja, ale wiele ludzi naprawdę boryka się z tym problemem. Problemem jakim jest KOMPULSYWNE OBJADANIE SIĘ/NAPADY.
Co to dokładnie jest?
Anglojęzycznej nazwie binge eating disorder (BED) odpowiadają takie polskie określenia, jak: zespół gwałtownego objadania się czy zespół kompulsywnego jedzenia. Zaburzenie to jest znane od wieków. Zaczęło się już w latach 50., kiedy spośród ludzi otyłych poszukujących leczenia wyodrębniono osoby napadowo objadające się, które inaczej niż to w bulimii – nie stosowały żadnych metod pozbycia się zjedzonego pokarmu. Jest to uzależnienie od jedzenia oraz żarłoczności psychicznej. Obok bulimii i anoreksji jest to jeden z poważniejszych problemów, które dotyka ludzi. Zazwyczaj jest to spowodowane emocjami.
Objawy i kryteria
Zespół kompulsywnego jedzenia ma kilka objawów. Jednym z nich jest wycofanie się z życia społecznego i chęć jedzenia w samotności. Chory spożywa ogromną liczbę kalorii, szczególnie produktów wysokokalorycznych. Dzieje się tak dlatego, że organizm wycieńczony po różnych głodówkach potrzebuje witamin i minerałów, których wcześniej mu brakowało. Poprzez to narasta zmęczenie i występuje brak energii i chęci do życia. Ponieważ chory nie dopuszcza do przeczyszczania się ani nie wykonuje ćwiczeń fizycznych widzi coraz więcej kilogramów na wadze i dopada go nadwaga lub otyłość.
Jak rozpoznać, że ma się problem z kompulsywnym objadaniem się?
Na pewno trzeba tu wyróżnić epizody zajadania się jedzeniem w niedługim czasie (np. 2 godzin). Jest to ilość jedzenia, która niektórych może zszokować. Osoba, która jest w transie traci kontrolę nad jakością oraz również nad ilością pożywienia. Może okazać się, że sposób w jaki spożywa te pokarmy jest co najmniej dziwny. Robi to jak najszybciej, czasem nawet nie potrzebuje obróbki termicznej. Jest to jedzenie aż do nieprzyjemnego uczucia pełności. Osoba chora nie czuje fizycznego głodu, ale nadal to robi. Kończy zazwyczaj kiedy już nic nie może w siebie „wcisnąć”. Po całym epizodzie pojawia się uczucie wstrętu do siebie, przygnębienia lub poczucia winy. Takie osoby łatwo mogą popaść w depresje.
Diagnozowanie
W celu zdiagnozowania zespołu kompulsywnego jedzenia stosuje się po prostu własną obserwację.Aby zdiagnozować BED należy objadać się przynajmniej dwa razy w tygodniu przez 6 miesięcy, ale również czuć się winnym za to co się zrobiło.
https://thebrainypenny.com/people-share-the-most-disrespectful-thing-a-guest-did-in-their-home/1 0
Skąd się to bierze?
Jedzenie jest związane z różnymi emocjami. Dużo osób z powodu nudy – zajada się różnymi przekąskami. Żołądek jest jednym z najbardziej unerwionych organów w naszym organizmie. Silny stres może u jednych powodować wzrost spożywania pokarmów, aby wyładować emocje. U innych zaś może to być problem z włożeniem czegokolwiek do buzi i ściśnięty żołądek. Możemy również zajadać samotność. Brak ciepła drugiej osoby zastępujemy sobie na przykład słodyczami, które chociaż na chwile dają nam endorfiny.
Kompulsywne objadanie się to metoda na rozładowanie napięcia. Stres, euforia oraz inne uczucia mogą mieć wpływ na BED. Napadowi obżarstwa najpierw towarzyszy chwilowa euforia, pocieszenie, co później przechodzi w smutek, stany depresyjne związane z kompleksami oraz poczuciem winy.
Zwiększone ryzyko
Czynniki biologiczne, psychologiczne i społeczno-środowiskowe mają wpływ na to czy dana osoba zachoruje na BED. Na niektóre spośród nich nie mamy wpływu, ale możemy starać się przeciwdziałać i cały czas nad sobą pracować, bo kto jak nie my?
Czynniki psychologiczne:
– zaburzenia mechanizmów samoregulacji emocji, np. impulsywność,
-negatywny obraz siebie, kompleksy
– niskie poczucie własnej wartości
-brak miłości, bliskości
-podwyższony poziom lęku,
– mała odporność na stres
-depresja.
Czym to grozi?
Zespół kompulsywnego jedzenia przyczynia się do rozwoju wielu chorób. Najważniejszymi są otyłość oraz nadwaga, które prowadzą do rozwoju wielu innych chorób. Źle to wpływa również na psychikę danej osoby i może prowadzić do stanów lękowych lub depresji. Ponadto osoby chore mają niższe poczucie własnej wartości, chowają się przed światem, mają więcej kompleksów, często się wstydzą. Nie potrafią tak dobrze funkcjonować w społeczeństwie. Według badań osoby chore są zafascynowane jedzeniem i własnym wyglądem, fantazjują na temat schudnięcia i planują niskokaloryczne diety, które są bardzo rygorystyczne. Muszą pokazać sobie, że mogą trzymać taki reżim i schudnąć, ale nie są świadome że to będzie powodowało braki ich w organizmie – co znowu przyczyni się do napadów.
Skutki uzależnienia od nadmiernego jedzenia mogą być bardzo niebezpieczne dla zdrowia, do najpoważniejszych należą:
- Nadwaga i otyłość
- Cukrzyca
- Zespół metaboliczny
- Podwyższony cholesterol
- Nadciśnienie tętnicze
- Depresja, nerwica
- Miażdżyca
- Choroby nerek
- Kamica żółciowa
- Żylaki
- Zwyrodnienia kręgosłupa
- Choroby serca
- Wczesne ryzyko zawału
- Brak chęci do życia
https://pl.pinterest.com/pin/608548968368803492/
Jak zapobiegać „napadom”?
Jednym ze sposobów radzenia sobie z napięciem i stresem są relaksacje. Możemy udać się do osoby, która się na tym zna lub sami poczytać o tym w internecie lub książkach. relaksacyjne. Relaksacja polega przede wszystkim na rozluźnianiu mięśni, spowolnieniu oddechu i oddychaniu brzusznym, ale pozwala również na uwolnienie myśli i skupienie ich na czymś ważniejszym niż chęć zjedzenia wszystkiego.
- Od teraz powinieneś/powinnaś jeść trzy posiłki dziennie i 2 lub 3 przekąski między kolejnymi posiłkami. Plan powinien wyglądać więc tak: śniadanie – przekąska – obiad – przekąska – kolacja – opcjonalnie: przekąska. Określone w Twoim planie posiłki i przekąski są obowiązkowe. Między kolejnymi posiłkami i przekąskami powinno zachować się nie większe niż 3-4-godzinne przerwy bez jedzenia. W tym czasie możesz na przykład napić się niegazowanej wody, herbaty, kawy czy coli zero (;)). Taki plan jest realny i skuteczny w opanowywaniu epizodów objadania się.
- Pamiętaj, żeby się nie głodzić. Jedz w tym momencie tyle, żeby się najeść wystarczająco. Gdy zaczniesz minimalizować racje, skończysz marnie. Prawdopodobnie po jakimś czasie zaczniesz się z powrotem objadać.
Szybkie odchudzanie się, gdy nie masz jeszcze wystarczającej kontroli nad jedzeniem, to za dużo na teraz!
Przykładowo, jeżeli parę dni pod rząd, godzinę po obiedzie odczuwasz silne pragnienie jedzenia, oznacza, że
jesz za mało. Zaplanuj na kolejny obiad większą porcję. - Gdy najdzie Cię ochota na jedzenie, przypomnij sobie koniecznie, że dosłownie za chwilę czeka kolejny posiłek! Jeżeli chodzi o rodzaj planowanych posiłków to należy unikać takiego jedzenia, które wcześniej prowadziło Cię do epizodów objadania się.
- Jeżeli odczuwasz nagłą chęć jedzenia albo mimo najedzenia masz ochotę na coś jeszcze postaraj się zignorować te uczucia. To siedzi tylko w twojej głowie.Jeżeli się poddasz to będziesz na przegranej pozycji. Twoje jedzenie znowu zacznie Tobą rządzić. Rób codziennie raport z tego co zjadłeś/zjadłaś i nie daj się swoim myślom.
- ZAJMIJ SIĘ CZYMŚ- często nachodzące nas myśli o jedzeniu wynikają z nudy. Wyjdź na spacer, idź na siłownię, zacznij rysować czy grać na gitarze. Twoje myśli muszą być zajęte przez inne czynności.
https://noticiassin.com/satanizacion-culpa-y-politicas-publicas-potencian-obesofobia-dice-expert o
Jak z tego wyjść?
Objadanie się w psychologii traktowane jest jako forma zaburzenia kompulsywnego. W tym przypadku jedzenie daje nam najwyższą radość, tylko z tego jesteśmy w stanie się cieszyć. Zapełnia to braki w naszym życiu, zapełniania pustkę. Dzięki objadaniu się możemy wyładować swój stres oraz strach. Świetnym wyborem może być udanie się na psychoterapie. Nie od razu Rzym zbudowano! Ważna jest stopniowe zwalczanie napadów, aż do ich całkowitego wyeliminowania.
Najlepszym pomysłem będzie terapia z kimś Ci bliskim. Może to być rodzina, przyjaciel lub partner. Spróbuj porozmawiać o problemie i razem spróbujcie mu przeciwdziałać. Kiedy będziesz chciał/chciała rozpocząć epizod- zadzwoń do kogoś. Nie warto się z tym kryć i udawać, że wszystko jest ok, podczas gdy tak nie jest. Nie ma co oszukiwać samego siebie.
Warto również porozmawiać z dietetykiem lub lekarzem, gdyż odpowiednie diety – które posiadają wszystkie potrzebne składniki odżywcze mogą zdziałać cuda i pomóc. Jednak warto znaleźć odpowiednią osobę, z kompetencjami aby sobie jeszcze bardziej nie zaszkodzić.
Podsumowanie
Niestety, ale z napadów jedzenia jest bardzo ciężko wyjść, jednak nie jest to niewykonalne. Osoby, które wcześniej miały taki problem, zawsze będą miały tendencje do częstszego myślenia o jedzeniu. Jest to problem jak każdy inny, stawia się go na równi z anoreksją czy bulimią. Najczęściej trzeba szukać pomocy u odpowiednich specjalistów-przecież po to są! Nie ma się czego wstydzić! Należy tylko działać! 🙂
Bibliografia:
„KOMPULSYWNE OBJADANIE SIĘ” – Kompendium wiedzy dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych -Kinga Kaczmarek, Karolina Van Laere
Interwencja psychologiczna w zespole kompulsywnego jedzenia (Psychological intervention in binge eating disorder)
Monika Bąk-Sosnowska
Kathryn Hansen „Kompulsywne objadanie się.Jak dzięki mocy własnego mózgu uwolnić się od zaburzeń odżywiania”
https://www.medonet.pl/zdrowie/zdrowie-dla-kazdego,nerwica-zoladka—objawy–leczenie,artykul,1653849.html
https://zdrowie.wprost.pl/odzywianie/odchudzanie/10262048/dietetyk-kliniczny-liczba-posilkow-w-diecie-nie-jest-istotna-jest-pewne-ale.html
https://www.aptekagemini.pl/poradnik/zdrowe-odzywianie/kompulsywne-jedzenie-przyczyny-objawy-i-leczenie/
https://zspbialobrzegi.edu.pl/wp-content/uploads/2016/03/kompulsywane_objadanie_sie_kompendium_wiedzy_dla_uczniow_szkol_ponadgimnazjalnych.pdf
http://www.psychiatriapolska.pl/uploads/images/PP_4_2009/Bak%20s445_Psychiatria%20Polska%204_2009.pdf
https://www.psychiatria.pl/artykul/zaburzenia-odzywiania/920
https://pl.depositphotos.com/125495486/stock-photo-human-hands-reaching-for-food.html
