Napięte mięśnie, bolesne stawy, liczne punkty spustowe, bóle migrenowe czy inne problemy ortopedyczne. Brzmi znajomo? Być może warto spróbować oprócz tradycyjnej fizjoterapii suchego igłowania?
Suche igłowanie polega na wprowadzaniu do ciała cienkich igieł, szczególnie w tkankę nerwowo-mięśniową, w celu zmniejszenia bólu i skurczu. Istnieje wiele schorzeń i objawów, które można leczyć za pomocą suchego igłowania, jest ono czasem bardziej przydatne niż tradycyjna terapia manualna. Zbadamy w tym temacie niektóre z najczęściej zadawanych pytań dotyczących suchego igłowania, metod i leczenia oraz tego, jak suche igłowanie może działać w celu zmniejszenia bólu mięśniowo-szkieletowego.
METODY I PRZEPISY IGŁOTERAPII SUCHEJ
Suche igłowanie definiuje się jako wprowadzenie, bezboleśnie cienkich (bardzo małych) igieł do ludzkiego ciała w celu leczenia stanów bólowych, „punktów spustowych” i bolesności mięśni. Istnieje wiele metod wprowadzania igieł do ciała i należy przejść odpowiednie szkolenie w tym zakresie, by bezpiecznie i skutecznie wdrażać tą metodę. Obecnie przepisy i regulacje, które dają zdolność fizjoterapeutów do wykonywania suchego igłowania, różnią się w zależności od kraju. W Polsce jest to dalej kwestia sporna, jednakże nie jest to praktyka zabroniona.
„PUNKTY SPUSTOWE” W SUCHYM IGŁOWANIU – CZYM SĄ?
Ostatnio dużo słyszy się o suchym igłowaniu w aspekcie leczenia punków spustowych. Czym są te „punkty spustowe” i dlaczego uważa się, że suche igłowanie jest dla nich najbardziej korzystne?
Należy zauważyć, że wśród lekarzy czy fizjoterapeutów toczy się zróżnicowana dyskusja na temat „punktów spustowych”, czy istnieją, czy i jak możemy je wyczuć oraz z jakiego rodzaju mięśni i czy tylko mięśni się składają. Jest wiele rzeczy, których jeszcze nie wiemy, a ponieważ każdego dnia pojawiają się nowe badania, z pewnością dowiemy się jeszcze więcej przez co nie można jednoznacznie ich określić!
Określa się, że „punkty spustowe” to punkty w strukturze mięśnia, które po naciśnięciu, mocniejszym dotyku dają uczucie ostrego, punktowego bólu lub uczucie miażdżenia czy zwijania mięśni. Pacjenci mogą tego doświadczać jako bolące pasma tkankowe, albo jako „ból rzutowany” lub po prostu bólu, który przemieszcza się do obszaru oddalonego od źródła, typowo promieniujący. Nie jest ściśle określone pochodzenie i sposób powstawania punków spustowych.
Jedne z teorii mówią, że punkty spustowe pochodzą z czynników takich jak:
- Wiek
- Uraz odniesiony w wyniku upadku lub kontuzji
- Brak odporności tkankowej
- Zła postawa ciała i niedoprecyzowana ergonomia pracy
- Zbyt duże przeciążenia treningowe
- Przewlekły stres
- Niedobór witamin i minerałów
- Za krótki sen
- Problemy ze stawami
Objawy, na które wpływają punkty spustowe, to często:
- Ograniczenie zakresu ruchu
- Utrata siły
- Osłabienie mięśni
- Zaburzenia równowagi
- Napięciowe bóle głowy
- Niestabilność i nieprawidłowości postawy
Biorąc pod uwagę przytłaczające rozpowszechnianie się wyżej wymienionych zaburzeń w dzisiejszym świecie, trzeba szukać nowych, lepszych i bardziej innowacyjnych sposobów leczenia i pomocy ludziom, by lepiej radzić sobie z tymi objawami. Suche igłowanie jest często sugerowane jako leczenie „punktów spustowych”, aby pomóc je „uwolnić” i zmniejszyć ból.
Badania anegdotyczne i studia przypadków potwierdzają, że igłowanie na sucho to narzędzie, które zmniejsza ból spowodowany „punktami spustowymi”. W licznych badaniach stwierdzono, że chociaż suche igłowanie pomaga pacjentom w krótkotrwałym łagodzeniu bólu, nie można powiedzieć, by było ono bardziej korzystne niż ćwiczenia i terapia manualna w przypadku długotrwałej ulgi w bólu i że każda z tych metod może być skutecznie stosowana.
SUCHE IGŁOWANIE VS TO AKUPUNKTURA – NA CZYM POLEGA RÓŻNICA?
Jedno z najczęściej zadawanych pytań na temat suchego igłowania brzmi: czy to to samo co akupunktura? Odpowiedź brzmi „nie” – ale te dwie metody leczenia pokrywają się na kilka sposobów i mimo to, że są podobne to jednak nie można ich przypisać do tej samej grupy.
Akupunktura jest zakorzeniona w filozofii Wschodu, podczas gdy suche igłowanie zostało zapoczątkowane w medycynie zachodniej. Uważa się, że akupunktura sięga ponad 2000 lat temu i była stosowana w leczeniu wielu różnych schorzeń, w tym bólu mięśniowo-szkieletowego, utraty wagi, problemów żołądkowo-jelitowych, bólów głowy i chorób psychicznych. Bardzo cienkie igły są zwykle wprowadzane powierzchownie (płytko) i służą do oczyszczania „meridianów”, zwanych również ścieżkami życiowymi w ciele, za pomocą których energia przepływa swobodnie.
Udokumentowano, że suche igłowanie zostało opatentowane w latach 70. XX wieku i wykorzystuje do leczenia ten sam rodzaj igieł (nitkowatych), co akupunktura. Najczęściej jest stosowany w leczeniu schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego i bolesnych punktów spustowych, które są identyfikowane poprzez bezpośrednie badanie dotykowe struktur ciała. Stosowane igły mogą być wprowadzane powierzchownie, jak i głęboko, w zależności od leczonej struktury. Igły są czasami pozostawione w ciele statycznie lub można nimi manipulować, w zależności od umiejętności i pewności siebie praktykującego lekarza czy fizjoterapeuty.
CZY LECZENIE JEST DLA CIEBIE BEZPIECZNE?
Przed rozpoczęciem terapii trzeba się upewnić, czy pacjent jest do takiego sposobu leczenia predysponowany. Należy wykonać dogłębne badanie pod kątem wszelkich schorzeń, które mogą uniemożliwić bezpieczne i skuteczne leczenie. Znalezienie dobrze wyszkolonego, wykształconego i wykwalifikowanego terapeuty może Ci w tym pomóc, choć nie jest to łatwe. Kurs suchego igłowania może zrobić nawet licencjonowany fizjoterapeuta. Warto więc zaważać na opinie i doświadczenie danego specjalisty
Podobnie jak każda inna metoda lub leczenie, igłowanie na sucho może nie działać lub nie być odpowiednie dla każdego. Najczęstszymi przeciwwskazaniami do leczenia są:
- Alergia na metal
- Poważna fobia przed igłami
- Obrzęk limfatyczny
- Zmiany skórne, wysypki i opryski
- Choroby krwi i choroby ogólnoustrojowe, takie jak białaczka
- Zaburzenia krzepnięcia
- Tkanka rakowa
- Niezdolność do komunikacji
- Obszary implantów / tkanki protetycznej
- HIV, AIDS lub zapalenie wątroby
SCHORZENIA LECZONE SUCHYM IGŁOWANIEM. KORZYŚCI Z NIEGO PŁYNĄCE
Istnieje wiele schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego, które można leczyć za pomocą suchego igłowania jako dodatku do innych terapii. Czasami może się okazać, że suche igłowanie jest wystarczające. Wszyscy pacjenci, u których występują:
- zespoły bólowe,
- zaburzenia nerwowo-mięśniowo-szkieletowe
- zespoły upośledzenia ruchu.
Oni właśnie mogą odnieść największe korzyści z suchego igłowania. Proste napięcie mięśni, nadwyrężenia i skręcenia, przepracowane ciało wymagające regeneracji (np. u sportowców), aktywacja mięśni, zmniejszenie obrzęku i modulacja bólu to przykłady klinicznego zastosowania suchego igłowania.
Suche igłowanie może być stosowane w mięśniach kręgosłupa szyjnego, aby pomóc w opanowaniu bólu głowy. Szczególnie ich napięciowy rodzaj. Igły są zwykle wprowadzane do mięśni kręgosłupa szyjnego i pomagają rozluźnić tkanki i mięśnie, powodując ich rozluźnienie, co zmniejsza ogólny ból i skurcz.
Wyleczone i przewlekłe blizny po urazach czy operacjach można również skutecznie leczyć suchym igłowaniem. Tkanki przyczyniające się do dysfunkcji układu nerwowo-mięśniowo-szkieletowego mogą być nadmiernie spięte, w tym mięśnie, powięź, ścięgno, torebka, więzadło, struktury około-nerwowe i struktury mikronaczyniowe.
Korzyści płynące z suchego igłowania zostały również wykazane w ostatnich badaniach i studiach przypadków pacjentów. Wykazano, że igłowanie na sucho zmniejsza miejscowe i ogólnoustrojowe skutki bólu, zmniejsza wrażliwość i ból w punkcie spustowym, poprawia zakres ruchu w stawie, przyspiesza proces powrotu do zdrowia w populacji sportowców w przypadku kontuzji i może zmniejszyć ogólną reakcję na ból.
Do jakich schorzeń można sklasyfikować suche igłowanie? Samo igłowanie jest najlepsze w połączeniu z kompleksową terapią i technikami manualnymi wykonywanymi przez fizjoterapeutę. Można je wykorzystać w większości dolegliwościach, ale najważniejszym czynnikiem jest tutaj zdecydowanie diagnostyka i badanie przedmiotowe i podmiotowe wykonane przez specjalistę. Nie ulegajmy modzie na nowinki fizjoterapeutyczne tylko na trzeźwo podejdźmy do tematu.
Bibliografia:
- HughMacPherson.TheJournal of Alternative and Complementary Medicine.Feb 1999.47-56.
- Dunning J, Butts R, Mourad F, Young I, Flannagan S, Perreault T. Dry needling: a literature review with implications for clinical practice guidelines. Phys Ther Rev. 2014;19(4):252-265.
- Zhou K, Ma Y, Brogan MS. Dry needling versus acupuncture: the ongoing debate. Acupunct Med J Br Med Acupunct Soc. November 2015.
- Gerber LH, Shah J, Rosenberger W, Armstrong K, Turo D, Otto P, et al. Dry Needling Alters Trigger Points in the Upper Trapezius Muscle and Reduces Pain in Subjects With Chronic Myofascial Pain. PM&R [Internet]. 2015;7(7):711–8.
