Każdy z nas jest inny. Mamy inne cele, inne choroby czy kontuzje. Potrzebujemy zupełnie innego rodzaju ćwiczeń czy intensywności. Każdy organizm inaczej będzie reagował na przykład na bieg 5 kilometrowy. Jedna osoba zmęczy się szybciej, inna wolniej, inna jeszcze zaś nie da rady go wcale przebiec. Tutaj swoją rolę odgrywa tolerancja na dany wysiłek.
Czym jest tolerancja wysiłku?
Tolerancja na intensywność ćwiczeń to cecha, która wpływa na zdolność do kontynuowania ćwiczeń na poziomach intensywności związanych z dyskomfortem. Istnieją osoby, które lubią intensywne sesje treningowe i do pewnego stopnia będą tolerować wysoką stymulację. Jednak wiele osób początkujących podejmuje ćwiczenia raczej w wolnym tempie, przy niewielkim obciążeniu. Ich organizm nie jest przystosowany do dużego wysiłku i najpierw musi się zaadaptować. Jak się okazuje muzyka może pomóc nam w zwalczaniu nietolerancji.
Nietolerancja wysiłku jest częstym objawem wśród osób cierpiących na choroby serca lub niektóre zaburzenia metaboliczne, nietolerancja wysiłku jest podstawowym objawem przewlekłej rozkurczowej niewydolności serca.
Miks na zdrowe stawy i ścięgna
Objawy nietolerancji
Skurcze mięśni
Skurcze mięśni mogą przytrafić się każdemu, nawet profesjonalnym sportowcom. Różnica polega na tym, że występują u osób z nietolerancją wysiłku przy minimalnym wysiłku i mogą trwać kilka dni.
Szybka utrata oddechu
Osoby, które doświadczają nietolerancji wysiłku, osiągną swój limit podczas ćwiczeń, a nawet codziennych czynności, szybciej niż osoby bez niewydolności serca. Powodem tego jest zmniejszony przepływ krwi występujący w przypadku niewydolności serca.
Tkliwość mięśni
Uczucie ekstremalnej ciężkości lub tkliwości mięśni jest kolejną oznaką nietolerancji wysiłkowej. Jeśli po łatwym lub umiarkowanym wysiłku mięśnie wydają się niezwykle ciężkie, należy powiadomić o tym specjalistę.
https://pixabay.com/pl/illustrations/serce-zdrowie-puls-t%C4%99tno-ochrona-960458/
Tolerancja wysiłku w odniesieniu do treningu zdrowotnego wg. Kuńskiego H., Janiszewskiego M. „Medycyna aktywności ruchowej dla pedagogów”, Łódź 1999
Tolerancja fizjologiczna
W czasie treningu:
– chęć do wysiłku,
– łatwa realizacja założonej intensywności,
– uczucie zmęczenia mięśniowego natychmiast po treningu,
– dobre samopoczucie,
– restytucja HR w 3 min. po głównej części treningu poniżej 120/min.,
– uczucie zmęczenia mięśniowego kończyn pracujących.
W czasie wypoczynku między treningami:
– odczucie ogólnego znużenia mijającego w 2 godz. po treningu,
– przyspieszona do 80 skurczów/min.czynność serca (do 2 godz.),
– lokalne zmęczenie mięśniowe (nie dłużej niż 12 godz.).
Omega-3 wspierające regenerację potreningową
Tolerancja wątpliwa
W czasie treningu:
– okresowe załamania psychiczne (niechęć do kontynuowania treningu),
– kłopoty z utrzymaniem intensywności wysiłku,
– niewielkie bóle poza mięśniowe natychmiast po treningu,
– obojętność psychiczna,
– restytucja HR w 3 min. po głównej części treningu – 120-140/min.,
– niewielkie bóle poza mięśniowe.
W czasie wypoczynku między treningami:
– ogólne znużenie utrzymujące się ponad 2 godziny,
– trudności w zasypianiu,
– budzenie się w nocy,
– osłabienie apetytu,
– przyspieszenie czynności serca powyżej 80/min. do 12 godz.,
– bóle poza mięśniowe utrzymujące się przy każdym ruchu,
– lokalne zmęczenie mięśniowe utrzymujące się ponad 24 godz.
Obniżenie bolesności potreningowej dzięki połączeniu kurkuminy z piperyną
Tolerancja patologiczna
W czasie treningu:
– zaburzenia koordynacji ruchowej,
– zawroty głowy,
– mroczki przed oczami,
– zblednięcie,
– bóle w klatce piersiowej,
– zaburzenia rytmu serca,
– ostre bóle pozamięśniowe.
Natychmiast po treningu:
– mdłości lub wymioty,
– podniecenie psychiczne,
– restytucja HR w 3 min. po głównej części treningu powyżej 140/min.,
– utrzymujący się ból w klatce piersiowej,
– ostre objawy przeciążeń różnych części narządu ruchu.
W czasie wypoczynku między treningami:
– niechęć do treningu i innych ćwiczeń,
– bezsenność,
– objawy psycho-nerwicowe,
– brak apetytu, spadek ciężaru ciała,
– ogólne znużenie utrzymujące się ponad 12 godz. po treningu,
– przyspieszenie czynności serca powyżej 80/min. powyżej 12 godz.,
– uczucie zadyszki przy intensywniejszej pracy,
– utrzymujące się bóle w klatce piersiowej,
– utrzymujące się ostre objawy obciążeń różnych części układu ruchu.
D3 dla zdrowia kości i nie tylko
Co robić?
Chociaż może się wydawać, że osoby z nietolerancją powinny zaprzestać ćwiczyć to niekoniecznie tak powinno się postępować. Aktywność fizyczna odpowiednio dobrana nie powinna negatywnie wpływać na organizm. Dzięki niej możemy odczuwać korzyści nawet u osób z niewydolnością serca, a dzięki temu poprawić swoją nietolerancję i czuć się lepiej. Dzięki temu zwiększamy nie tylko czas ćwiczeń, ale także ich intensywność. Istnieją różne programy treningowe dla osób nietolerujących wysiłku, a każdy powinien być dobierany indywidualnie. Najlepiej po konsultacji z lekarzem. Dzięki temu można zauważyć na przykład wzrost wydolności tlenowej. Należy nie zapominać o odpoczynku podczas ćwiczeń, o odpowiedniej regeneracji oraz o odpowiednim odżywianiu. Warto słuchać swojego ciała, gdyż to jedynie my wiemy jaki jest nasz stan zdrowia i samopoczucie. Dobrze jest mieć cały czas koło siebie osobę, która nadzoruje nasze ćwiczenia. Pomoc drugiej osoby jest nieoceniona w takim przypadku.
Źródła:
Kuński H., Janiszewski M. „ Medycyna aktywności ruchowej dla pedagogów”, Łódź 1999
Materiały AWFiS – Katarzyna Prusik
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5331955/
