Polskie zioła o prozdrowotnych właściwościach

Zioła to najlepsze i najtańsze lekarstwa jakie mamy na wyciągnięcie ręki! Z ich prozdrowotnych właściwości korzystali nasi dziadkowie i pradziadkowie. A obecnie mimo szerokiego wachlarza produktów farmaceutycznych wśród młodych osób, właściwości ziół i przypraw zyskują również od kilku lat coraz większą popularność! 

Czy są w Polsce zioła, które mają jakieś właściwości prozdrowotne? Czemu zawdzięczają taką popularność? Jak je stosować? Zapraszam do artykułu!

 

1. Dziurawiec zwyczajny

Inaczej zwany ziele Świętego Jana. Zasiedlający głównie łąki. Dzięki swoim charakterystycznym żółtym kwiatom na czubku można łatwo je zauważyć. Przez wieki stosowany był jako środek na schorzenia dróg moczowych, układu oddechowego, na problemy związane z zaburzoną pracą układu pokarmowego, a także przy problemach neurologicznych i psychicznych. Często sięgano również po niego jako lekarstwo na gojenie ran, wrzodów czy oparzeń. Aczkolwiek swoje prozdrowotne właściwości zyskuje głównie dzięki zawartości hyperycyny. Związek ten jest raczej niedostępny w wielu roślinach, co czyni dziurawca „wyjątkowym”. Ziele Świętego Jana wspomaga przede wszystkim leczenie stanów depresyjnych zmniejszając stany lękowe, niepokój, przygnębienie. Wspomaga leczenie nowotworów, czy leczenie chorób skóry.
Dziurawiec zaleca się spożywać w formie naparu, nalewki lub soku z tej rośliny.

2. Mniszek lekarski

Mniszek lekarski należy do bardzo pospolitych i ogólnodostępnych roślin. Warto jednak zwrócić uwagę, że sięgając po mniszek z pól lub łąk nie były one skażone związkami chemicznymi lub spalinami samochodowymi. Z mniszka lekarskiego można wykorzystać korzeń, liście jak i kwiat. Według literatury liście mniszka powinno zbierać się jeszcze przed kwitnieniem rośliny, korzeń najlepiej późną jesienią, a łodygi podczas kwitnienia.
Mniszek lekarski jest bardzo niedoceniony w społeczeństwie. Dzięki zawartości fitosteroli, flawonoidów, karotenoidów, kumaryny, soli mineralnych, witaminy C, aminokwasów, białek kwasów tłuszczowych, wspierają między innymi pracę wątroby i przewodów żółciowych, ułatwiając przepływ żółci do dwunastnicy, zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, ułatwiają trawienie pokarmów czy poprawiają krążenie. Dodatkowo działa moczopędnie, a także obniża poziom glukozy we krwi.
Mniszek można stosować w  formie naparów – taka forma szczególnie zaleca się przy skąpych miesiączkach, lub na surowo jako na przykład dodatek do sałatek.

Mniszek lekarski dzięki ogromnej ilości aktywnych związków (głównie przez obecność substancji goryczkowych) może powodować dolegliwości żołądkowe i nadkwasotę. Dodatkowo może wywołać reakcję alergiczną w postaci wysypki. 

Maślan Sodu – wsparcie kondycji przewodu pokarmowego – KUP TUTAJ

3. Pokrzywa

Pokrzywa również należy do pospolitych i ogólnodostępnych roślin. I tak samo jak przy mniszku lekarskim, ważne jest by zwracać uwagę na środowisko. Nie powinno rwać się pokrzywy zasiedlające tereny skażone związkami chemicznymi lub spalinami, a najlepszy okres na zbiór pokrzywy, to kwiecień i maj. Dzięki swoim właściwością zalecana jest przy problemach z kamicą nerkową, zatrzymywaniem się wody w organizmie, wspomaga pracę wątroby, obniża ciśnienie krwi, zmniejsza objawy alergii. Szczególnie zalecana jest dla kobiet, które mają problemy z wypadającymi i suchymi włosami. A to wszystko zawdzięcza dzięki zawartości flawonoidów, karotenoidów, fitosteroli, dużych ilości chlorofilu, choliny, histaminy, lecytyny, lignany, witaminy C, K i B2, A, C, E i K, magnezu, fosforu, żelaza, siarki, potasu, jodu, krzemu, sodu. Pokrzywę można również stosować na problemy z układem pokarmowym, między innymi przy biegunkach lub nieżycie jelit, żołądka.

Pokrzywę najczęściej stosuje się jako napar (według literatury najlepiej stosować ją w okresie jesienno-zimowym), trzeba jednak pamiętać by spożywać ją z umiarem gdyż w nadmiarze może wypłukiwać witaminy i sole mineralne.

4. Rumianek

Rumianek można spotkać na łąkach i polach. Dzięki charakterystycznemu wyglądzie jest rośliną dość popularną. Najczęściej spożywana jest w postaci herbaty, w celu lepszego trawienia, zapobieganiu nadkwasoty żołądka, nadmiernemu wydzielaniu soków żołądkowych, a nawet w celu zapobiegnięcia nieprzyjemnych wzdęć lub gazów. Napar z rumianku działa przeciwzapalnie, ale też regenerująco na skórę z oparzeniami, owrzodzeniami i alergiami skórnymi. Działa skutecznie przy leczeniu skóry po trądziku młodzieńczym. Działa również uspokajająco i może być stosowana jako środek nasenny Rumianek polecany jest również w postaci olejków eterycznych. W skład olejku wchodzi chamazulen, flawonoidy, sole mineralne, związki kumarynowe, kwasy organiczne, witamina C dzięki czemu stanowi świetny środek antyseptyczny. 

Rumianek może wywołać alergię w postaci podrażń na skórze. Nie zaleca się również przy stosowaniu terapii lekami, ponieważ może osłabiać lub wzmacniać ich działanie. 

5. Mięta

Kto z Nas w dzieciństwie nie zbierał świeżej mięty u babci w ogródku…? Miętę, dzięki swojemu charakterystycznemu i intensywnemu zapachowi można bardzo łatwo rozpoznać. Najlepszy okres mięty, to lato. Zbiera się liście i suszy na napar. Dzięki zawartości mentolu, obecnego w liściach mięty, wykazuje ona działanie rozkurczające mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, zmniejszając bóle. Świetnie sprawdza się przy problemach trawiennych, między innymi przy wzdęciach czy zaparciach. Mięta wykazuje również działanie uspokajające, wiele osób zaleca wypić napar w sytuacjach stresujących.
Mięta w formie olejku eterycznego celowana jest głównie na problemy związane z układem oddechowym. Olejek z mięty ma właściwości antybakteryjne i wykrztuśne, zatem dobrze sprawdzi się jako preparat do inhalacji, a także jako rozgrzewająca maść lub wcierka. Olejek z mięty jest również jednym z głównych składników tabletek i pastylek na ból gardła, działając odkażająco i przeciwbólowo.

Mięta raczej nie powoduje żadnych efektów ubocznych, natomiast olejek eteryczny może w nadmiarze wywołać podrażnienie na skórze.

6. Ostropest plamisty

Ostropest obecnie rośnie w niewielu miejscach, jest już rośliną uprawną. Dlatego lepiej zakupić go w sklepie w postaci ziaren. Ostropest dzięki zawartości sylimaryny wspomaga regenerację komórek wątroby, chroni ją przed działaniem czynników toksycznych. Działa również regulująco na układ trawienny – zwiększając wydzielanie soków trawiennych i poprawiając apetyt. W świetle badań można znaleźć nawet informacje o zapobieganiu powstawania zmian miażdżycowych. Ostropest zaleca się przede wszystkim po długotrwałej antybiotykoterapii, zatruciu alkoholem czy grzybami lub po zapaleniu wątroby, a także po obfitym ciężkostrawnym posiłku.

Ostropest plamisty nie wywołuje żadnych niepożądanych efektów ubocznych, natomiast nie zaleca się kobietom w ciąży/karmiącym i dzieciom do 12 roku życia. 

NAC – dodatkowe wsparcie dla działania ostropestu – KUP TUTAJ

7. Melisa

Melisa znana też pod nazwą cytrynowe ziele, znana jest głównie ze swoich właściwości uspokajających. Regularne picie herbaty z melisy obniża cholesterol we krwi, zapobiega stłuszczeniom wątroby i dolegliwościom występującym na tym tle. Olej z melisy ma właściwości grzybobójcze i bakteriobójcze, dlatego w szczególności zaleca się go na opryszczkę, grzybice czy ukąszenia owadów. Melisa sprawdza się również przy mdłościach w ciąży.

Ze względu na silne właściwości uspokajające melisy absolutnie nie zaleca się stosować równolegle z lekami uspokajającymi (wydawanymi na receptę oraz ogólnodostępnymi). 

8. Wiesiołek

W codziennym użytku najbardziej popularny jest w postaci oleju. Olej z wiesiołka jest bogatym źródłem kwasów gamma-linolenowych i tryptofanu oraz źródłem wapnia, magnezu, cynku i selenu. Olej z wiesiołka stosuje się głównie w celu obniżenia parametrów lipidowych. Dodatkowo, produkty na bazie wiesiołka stosowane są się przy neutralizowaniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego, bólach menstruacyjnych, łagodzeniu wahań nastroju i migrenie. Regularna suplementacja wiesiołkiem wpływa pozytywnie na procesy pamięciowe i koncentrację. Wiesiołek świetnie sprawdza się w również w kosmetyce. Poprawia kondycję cery oraz wzmacnia włosy i paznokcie.

Olej z wiesiołka nie powoduje żadnych efektów ubocznych, natomiast nie zalecany jest dla dzieci poniżej 13 roku życia, kobiet karmiących i w ciąży. 

Zioła mają dobroczynny wpływ na zdrowie człowieka. Niemniej trzeba podkreślić, że źle zastosowane mogą zaszkodzić! Dlatego chciałabym nadmienić, że niniejsze informacje nie zastąpią konsultacji z lekarzem (najbardziej ostrożne powinny być kobiety w ciąży i osoby chorujące na choroby przewlekłe)! Zanim podejmiesz decyzje o włączeniu do swojej terapii ziół bądź przypraw w ramach leczenia, najpierw skonsultuj to ze specjalistą!

Olej z nasion wiesiołka jako wsparcie w zmniejszaniu objawów PMS – KUP TUTAJ

Bibliografia:

• http://www.atlas-ziol.pl/
• https://www.izielnik.pl/blog/dziurawiec-wlasciwosci-lecznice-i-zastosowanie
• https://zyciewharmonii.pl/porady/ziola/10-najlepszych-polskich-ziol-i-ich-zastosowanie.php
• Fot. https://cotozachoroba.pl/lista-30-ziol-ktore-lecza-oraz-ich-codzienne-zastosowanie/